"Nefis tangulular, şişi 2 Wen!" Qin Mian bağırdı.
Lei Tie yanından ayrılmadı.
Bu sefer, tanghulular dünkünden daha hızlı satılmıştı. Kısa sürede, sadece iki tane kalmıştı, onlar da Xiao Hu ve Gou Dan içindi.
Qin Mian sevinçle parayı tarttı ve Lei Tie'ye gülümseyerek "Alacak bir şeyin var mı?" dedi.
Lei Tie anında karısının ona karşı daha iyi bir tutum takındığını gördü, tam olarak söylemek gerekirse ona göre daha rahat ve samimiydi.
"Hayır."
"Gidip yiyecek bir şeyler alalım. Vakit daha erken, öğle yemeğini kasabada yemeyelim. Restorandaki yemekler benimkiler kadar lezzetli değil. Yemek istediğin bir şey var mı?" diye sordu Qin Mian, kendisinin ne yemek istediğini düşünürken.
Lei Tie "hayır" diyecekken Qin Mian'ın keyfinin yerinde olduğunu görerek fikrini değiştirdi. "Balık."
"Olur, gidip balık alalım." Qin Mian baya canlanmıştı.
İkisi de çok yiyordu, o yüzden Qin Mian yaklaşık 2 jin balık aldı. Evde soğan çeşnileri, zencefil ve sarımsak vardı, başka bir şey almaya gerek yoktu. Kemik ucuzdu ve kaynatmak için 2 jin aldı, sağlığa iyi geliyordu.
Kasabadan ayrılacaklarken, yolda hasır şapka satan yaşlı bir adam gördüler.
"İki şapka alalım," dedi Lei Tie.
Qin Mian kişi başı bir tane olmak üzere, başlarının üzerindeki kavurucu hissi defetmesi için iki hasır şapkaya 4 Wen ödedi.
Dönüş yolunda, yürüyerek sohbet ettiler.
"Kuru arazinin yarısı sürüldü, orada sebze yetiştirmek mümkün mü?"
Çiftlik alanındaki iş geride bırakılamazdı, Qin Mian çok endişeliydi.
Lei Tie cevapladı. "Hıhı."
"Ben sebze ekerim, sen de buğday ekersin," dedi Qin Mian.
Lei Tie ona baktı. "Sen mi ekeceksin?"
"Zor değil," dedi Qin Mian sakince. "Ama nasıl yapılacağını hâlâ hatırlıyor muyum bilmiyorum…" Sonuçta çiftlik işi yapmayalı yıllar olmuştu.
Lei Tie önemsemedi. Toplamda yalnızca iki mu'luk toprak vardı ve tek başına idare edemeyecek kadar meşguldü.
Köye girdiklerinde Xiao Hu ve Gou Dan onları gördü. Xiao Hu biraz daha içine kapanıktı ama Gou Dan neşeyle zıpladı ve uzaktan onlara el salladı.
Qin Mian ikisine de birer şiş tanghulu ve birer paket atıştırmalık verdi. Gülümseyerek "Yarın gelmenize gerek yok. İkinize de son iki gün için teşekkürler," dedi.
"Qin amca, bu ne?" Gou Dan, Xiao Hu'dan daha kıpırdaktı, tanghuluyu tutarken merakla sordu.
Qin Mian, "Tanghulu. Bir tür tatlı," dedi.
"Teşekkürler, Qin amca." Daha önce hiç görmediği atıştırmalıklar ve çörekler alan Gou Dan'ın içi neşeyle dolmuştu.
Xiao Hu elinde olmadan dudaklarını yaladı.
İkisi hoplayarak gitti.
Öğle yemeğinden sonra Qin Mian ve Lei Tie hasır şapkalarını takarak çiftlik alanına gittiler. Şu bir mu'luk kuru araziye gidiyorlardı. Qin Mian sebze ekerken Lei Tie arazinin kalan yarısını sürdü.
Sonbaharda ekilen sebzeler Qin Mian'ın önceden tohumlarını almış olduğu çin lahanası, lahana, turp ve ıspanaktan ibaretti. Qin Mian kabaca sürülmüş alanı, yani sebzelerin ekileceği alanı dört küçük
*Ayrılıp sınırlanmış arazi parçası.