Sonraları, öğle yemeği için gelen Du Shi ve yandaşlarını ya da Lei Daqiang'ı masada görmek, Qin Mian'da azıcık bile şaşkınlık uyandırmadı. Sadece fazla alıngan olan Lei Chuntao gelmeye istekli değildi. Buna karşın Qin Mian yine de her gün onun yemeğini hazırladı ve Du Shi'den götürmesini istedi.
Yaklaşık olarak on beş gün sonra yeni ev sonunda bitmiş, yeşilimsi siyah tuğlaları ve siyah kiremitleriyle sessizce dikiliyordu. Qin Mian'nın işçileri sık sık "denetlemeye" gitmesi ve onlara karşı samimi ve saygılı davranmasının karşılığı olarak işçiler, özenle çalışmıştı. Her tuğla ve karo, düzgünce döşenmişti ve tek bakışta ellerinden gelenin en iyisini yaptıkları görülüyordu.
Evin tamamlandığı gün, Qin Mian öğle yemeğini akşam yemeğiyşe değiştirdi ve iyi şaraplar hazırladı. İşçiler doyasıya yiyip içtiler, o kadar içmişlerdi ki onları eve çağıran eşlerinden azar yediklerinde bile gürültülü bir şekilde gülüyorlardı.
Bu olaydan sonra Qin Mian ve Lei Tie'nin halinden biraz olsun anladılar ve sonrasında ikisine karşı biraz daha kibar davranmaya başladılar. Bu tutumları belli bir noktaya kadar diğer köylüleri de etkiledi. Qin Mian ve Lei Tie köydeki insanlarla daha iyi ilişkiler içine girdiler, özellikle de Qin Mian. Bu, hikâyenin ilerleyen zamanlarında bahsedilecek bir olay, şu anda konusunu açmayacağız.
Qin Mian demiri tavındayken dövdü. Önceden bulduğu deneyimli birkaç taşçıya, ısıtılabilir tuğlalı yatağın başarılı bir şekilde yapılması için uzun süredir üzerinde çalıştığı detaylı yatak planını gösterdi.
Lei Tie çizimi gördüğünde herhangi bir şaşırma emaresi göstermek bir yana dursun, fikrini beyan etmemiş ve onu istediğini yapmakta serbest bırakmıştı.
Qin Mian ısıtılabilir tuğlalı yatağın yapımı bittikten sonra banyoya odaklandı. Dağdan mermer blok bulmak, onun ve Lei Tie'nin iki gününü aldı ve mermeri, mücevherat ve aksesuarların yapıldığı Değerli Taşlar Köşkü'ne gönderip taşları banyo zemini ve ocakta kullanmak üzere, özel kesme takımıyla düz levhalar halinde kesmelerini istediler. Sadece kesim ve cila işi 5 gümüş Tael tutmuştu ki bu da o gün et yemeği alamayacak olan Qin Mian'ı hüsrana uğratmıştı.
Dükkândaki kesme ustası ondan da fazla hüsrana uğramıştı. Kesme bıçağını kayaları değil, değerli taşları, yeşim ve incileri kesmek için kullanıyordu.
Sonunda para için kayayı kesti.
Devamında Qin Mian ve Lei Tie mobilya çizimleriyle Varlık ve Onur Marangoz Atölyesi'ne gittiler.
Liao Zhifu, yüzünde bir gülümsemeyle kapıdan giren Qin Mian'ı ve sırtında bir sepetle peşinden gelen Lei Tie'yi gördü. Bu tanıdık sahne onu bir ay kadar öncesine götürmüştü.
"Müdür Liao, umarım sıhhatiniz yerindedir."
Qin Mian'ın yüzündeki şen şakrak gülümsemeyi gören Liao Zhifu'nun midesine bir sancı saplandı. "Haha, küçük kardeş gelmiş, sayende sıhhatteyim." Son plan, iş adamları için fazla bir miktar olmasa da işverene 5000 Tael'den fazla kazandırmıştı ama bir ayda 5000 Tael net kazanç sağlamak sık görülen bir şey değildi. Dolayısıyla Qin Mian'ı gücendirmek istememişti.
"Bu övgüyü hak etmiyorum," dedi Qin Mian daha coşkulu bir gülümsemeyle. "Yine size para kazandırmaya geldim."
"Ha?" Bu, Liao Zhifu'nun ilgisini çekmişti.
Lei Tie'nin gözleri her zaman Qin Mian'ın üzerindeydi. Nasıl olurdu da para kazanan karısından daha kötü halde olmazdı?
"Ne düşünüyorsun?" Qin Mian koluyla Lei Tie'yi dürttü. Birkaç kere seslenmişti ama Lei Tie cevap vermedi.
Lei Tie kendine geldi ve içinden, tek başına değilken bile dalgınlaştığını fark ederek şaşırdı. Sakinliğini korudu ve Liao Zhifu'nun da ona tereddütle baktığını görünce gerçeklik yüzüne çarptı. Sepetten birkaç kâğıt çıkararak Qin Mian'a verdi.
Qin Mian en üsttekine şöyle bir bakarak Liao Zhifu'ya uzattı.
"Müdür Liao, üzerinde tartışmadan önce bir baksanız?"
Liao Zhifu dikkatle baktı ve şaşırarak "Bu gardırop mu?" dedi.
"Öyle." Qin Mian başıyla onayladı.
Qin Mian'ın elinde birkaç kâğıt daha tuttuğunu gören Liao Zhifu düşüncesini hemen belli etmedi. Merakla bakmaya gelen tezgahtara ters ters baktı. "Hiç sağduyun yok mu? İki kardeşe neden çay ikram etmiyorsun?"
"Tamam." Tezgahtar hemen geri çekildi.
Qin Mian gülümseyerek Lei Tie'yi oturması için çekti.
Liao Zhifu karşılarına oturarak çizime baktı ve durumu değerlendirdi. "Ben şimdiye kadar sadece kayar kapaklı gardırop gördüm, ilk defa katlanır kapaklı bir tane görüyorum." Qin Mian'ın çizimi çok titiz çizilmişti ve gayet kolay anlaşılıyordu.
Qin Mian direkt konuya girdi. "Bugün burada olmamızın sebebi öncelikle dükkânınızdan mobilya sipariş etmek, ikincisi ise aile masraflarımız için ek gelir kazanmak istememiz. Çizim hakkındaki düşünceleriniz neler, Müdür Liao?"
Liao Zhifu emsalsiz bir öngörüye sahip bir iş adamıydı. Bu gardırop, tuvalet masasıyla entegre edilmiş ve farklı boyutlarda birkaç bölmeye ayrılmıştı. Ortadaki aynanın yanında sadece tuvalet masasının önüne oturarak ulaşılabilen, içine allık, guaj, tarak, mücevher kutusu ve diğer eşyaların konulabileceği birkaç küçük bölme vardı. Böyle bir gardırobun hanımlar arasında epey popüler olacağından adı gibi emindi.
Hayret, nasıl daha önce bunu kimse akıl etmemişti? Liao Zhifu biraz sinirlenmişti ancak yine de açık açık "Bu çizim için 10 Tael. Ne dersin küçük kardeş?" dedi.
Böyle bir gardıropta ekstra bir şey olmadığından Qin Mian itiraz etmedi ve fahiş fiyat aldığı için üzüldü.
Liao Zhifu karşı tarafın fiyat vermediğini görünce karşı tarafın samimi olmak niyetinde olduğunu düşündü ve yüzündeki gülümseme daha samimi bir hâl aldı. Qin Mian'ın eline bakarak "Diğer çizimler?" diye sordu.
Qin Mian kanepe çizimini verdi ve detaylıca açıkladı. Çizim, fiyatı 50 Tael'e sabitleyen Liao Zhifu'nun yüksek övgüsünü aldı.
Sonunda Qin Mian sepetten bir tabak ve patates çıkardı.
Liao Zhifu ve meraklı yardımcısı ona baktıklarında şaşıp kaldılar.
Qin Mian kıkırdayarak onlara sırtını döndü ve tekrar arkasına dönüp, onlara göstermeden önce patatesi kısa sürede soydu.
"Hızlı soydum mu?"
Liao Zhifu hayretle "Nasıl… Yaptın bunu?" diye sordu.
Qin Mian gülümsedi ama konuşmadı. Tekrar sırtını döndü ve aynı şekilde az sonra tekrar arkasına döndü.
Liao Zhifu ona bakınca, bir tabak incecik dilimlenmiş patates gördü.