Fen Hua nehrinin kıyısında, eğri siyah çatılı ahşap bir köşk ve caddeye bakan girişinin üzerinde parlayan bir plaket duruyordu. Levhada 'Madam Yan'ın Çöpçatanlık Köşkü' yazıyordu ve nehrin diğer kıyısından insanlar Madam Yan'ı sık sık orada oturmuş evlenmek isteyen popüler bir bekarla ya da oğluna iyi bir gelin bulmakta zorlanan çaresiz bir anneyle çay içerken görebiliyordu. Madam Yan onların dertlerini dinler ve misafirleri her zaman gülümseyerek ayrılırdı. Birkaç ay sonra, başkentin sokaklarından bir düğün alayı geçer ve nüfuzlu bir aile yeni bir dönemi başlatırdı.
Bugün insanlar Fen Hua nehrinin diğer tarafında toplanmış ve Madam Yan'ın karşısında oturan beyefendiye daha yakından bakmak için boyunlarını uzatmışlardı.
Arkadaki bir kadın kalabalığın arasından iterek geçmeye çalıştı ancak tüm bank zaten insanlarla doluydu ve geçmenin bir yolu yoktu. Sadece önündeki kadının omzuna dokunabildi. "Oradaki kişinin General Yu olduğu doğru mu?"
"Ben nereden bileyim?" Diğer kadın onu tersledi, arkasını döndü ve bu efsanevi figüre bir göz atma umuduyla parmak uçlarında ilerledi.
Köşkte, General Yu yan tarafa baktı. "Bu konuşmayı evde yapsak daha iyi olmaz mı?"
Madam Yan gülümsedi. "Ama burada yapmak benim işim için daha iyi." Belli belirsiz Fen Hua nehrinin diğer tarafını işaret etti. "Bütün bu kadınların da oğulları ve kızları var. Bu fırsatı neden kaçırayım ki?"
"Bunu söylemeniz gerekli miydi?" General Yu kaşlarını çattı.
Madam Yan'ın kocasının yüksek rütbeli bir General olduğu söyleniyordu ama Chen ülkesinin ordusunda on yıldan fazla bir süredir görev yapıyordu ve 'General Yan' diye birini hiç duymamıştı bile. Yani ya çoktan ölmüştü ya da hikayesi evliliğe olan ilgisi kadar sahteydi. Kadının tavrına bakılırsa, ikincisi daha olası görünüyordu.
Madam Yan çay fincanını bıraktı ve ellerini kucağında birleştirdi. "Peki General Yu, neden bana planlarınızdan bahsetmiyorsunuz?"
"Ailem evlenmemi istiyor. Muhtemelen yakında savaş alanına döneceğim, bu yüzden bu yıl içinde gerçekleşmesi gerekiyor."
Madam Yan gökyüzüne baktı. Şimdiden Haziran ayının sonlarına gelinmişti. Başka bir deyişle, bu kişi altı aydan kısa bir süre içinde ona uygun bir eş bulunmasını istiyordu ve düğünden hemen sonra başkenti terk edip sınırlara geri dönebilirdi. Sahip olduğu tek şey yüksek statüsü ve ailesinin prestijiydi. Bir de görünüşü.
Onu inceledi ve dudakları kıvrıldı. General her zamanki zırhını düz siyah bir cübbeyle değiştirmiş, geniş omuzlarını ve kaslı kollarını ön plana çıkarmıştı. Bu şekilde, nüfuzlu bir ailenin üyesinden çok bir dövüş sanatçısı gibi görünüyordu. Yine de bu onun için iyi bir görünümdü. Normalde başkente sık sık gelen ve çöpçatanlık köşküne gelen genç ustalar ve akademisyenler arasında göze çarpıyordu. Bu, insanların kaçınılmaz olarak bakacağı bir adamdı ve çoğu kadın bu adamda kusur bulamazdı. Diğer erkeklere gelince… Bu muhtemelen ne tarafa baktıklarına bağlıydı.
Öhöm. Her neyse. Madam Yan onun görüş alanından çıktı ve onun yerine nehrin diğer tarafındaki kadınlara baktı. Bazıları sanki General'i izlemek için burada değillermiş de tesadüfen karşılaşmış ve sohbet etmeye başlamışlar gibi görünmeye çalışıyordu. Görünüşe bakılırsa evlilik için ilgili birilerini bulmak o kadar da zor olmayacaktı. Asıl sorun başka bir şeydi.
Madam Yan tekrar General'in yüzüne döndü. "Uzun zamandır başkentten uzaktasınız ama şimdiye kadar duymuş olmalıydınız: Madam Yan'ın Çöpçatanlık Köşkü sadece mutlu bir gelecek için bir araya gelecek gerçek çiftlerin evlilikleriyle ilgilenir."
General Yu alaycı bir gülümseme takındı. "Yani Madam Yan geleceği görebiliyor ve bir çiftin mutlu olup olmayacağını belirleyebiliyor mu?"
"Hayır, ama birinin evlenmek isteyip istemediğini görebiliyorum. General Yu belli ki istemiyor, bu yüzden onunla evlenen kişi terk edilmiş bir eş olacak. Ya da bundan daha fazlası var ve General Yu'nun kalbinde özel bir kişi var olabilir mi?"
Müşterisi cevap vermedi ama zaten bunu söylemesine de gerek yoktu. Nehrin diğer tarafındaki Madamlara bakış şekli ona bilmesi gereken her şeyi anlatmıştı. Belli ki onların meraklı davranışlarından nefret ediyor ve kızlardan birini eve geri götürmek zorunda kalma düşüncesinden bile tiksiniyordu. Şimdi tek soru şuydu: Eve ne tür bir insan götürmek isterdi? Bunu öğrenmeyi başarırsa, tatmin edici evlilik kervanına başka bir çift katma umudu hâlâ vardı.
Madam Yan sokağa dönmesini işaret etti. "General Yu'nun isteklerini artık biliyorum. Uygun adayları araştıracağım ve daha sonra bir toplantı ayarlayacağım."
"Hm." General Yu başıyla onayladı ve çöpçatanlık köşkünü geride bırakarak ayağa kalktı. Çok umutlu değildi ama ağzının kenarlarını biraz kaldırmaya zorladı kendini. Ne de olsa, ailesinin onunla birlikte gönderdiği hizmetkâr hâlâ bekliyordu ve o adam gördüğü her şeyi kesinlikle rapor edecekti. Bu evliliği istememesine rağmen, yine de ailesinin önünde bunu açıkça gösteremezdi. Ne de olsa, bu düşünceden ne kadar nefret etse de bundan kurtulmasının bir yolu yoktu.
Madam Yan da kalkıp ana eve gitmeden önce bir süre daha köşkte oturmaya devam etti. Pencereden General'in gidişini izledi. Bu tür bir müşteri memnun edilmesi en zor ama aynı zamanda birlikte çalışılması en ilginç olanıydı. Şimdi, onun için uygun bir eş nasıl bulacaktı?
Aceleyle ana eve doğru ilerledi ve tam zamanında girişe vararak General'in, ailesinin arabasının beklediği sokağa ulaştığını gördü. General sağına soluna bakmadan arabaya doğru yürüdü. Onunla karşılaşma umuduyla süslenip püslenip sabahtan beri sokakta dolaşan tüm kadınlar görmezden gelinmişti. Bu adam… Kadınları hiç önemsiyor muydu?
En azından bu tür güzellikleri önemsiyor gibi görünmüyordu. Sade tipleri tercih ediyor olabilir miydi? Ya da belki de önemsediği şey dış görünüş değildi ve onun yerine kişinin karakterine bakıyordu? Uzun bir iş gününden sonra onu evde bekleyecek ve rahatlatacak bir eş istiyor olabilir miydi? Ah, hayır, onun için uzun bir iş günü yoktu. Sadece savaş alanında uzun bir zaman geçirmişti.
Madam Yan dudaklarını büzdü. Belki de bu adam biraz farkındalık sahibiydi ve kendisiyle evlenmenin bir kadını kısa sürede mutsuz edebileceğini biliyordu. Prestijli bir aileden gelen yakışıklı bir generalle evlenmek çoğu kadın için bir rüyanın gerçekleşmesi gibi görünüyordu ama… savaş alanına döndüğünde, bir gün savaş alanından dönemediğinde, o zaman onlara ne kalacaktı? Sadece dul bir kadın olarak sakin bir hayat. Kaç kadın bunu kaldırabilirdi ki?
Madam Yan iç geçirerek başını iki yana salladı. Görünüşe göre General Yu'nun tanışması için hangi kadınları seçeceğini iyi düşünmesi gerekecekti.
Tam o sırada General Yu arabasına ulaştı, bir diğeri ise ana evin önündeki küçük meydana yanaştı. Madam Yan kaşlarını kaldırdı. Öyle mi? Görünüşe göre başka bir müşteri daha mı geliyordu? Ve bu kişi daha önce kendini tanıtmamıştı.
Bir hizmetçi arabadan indi ve kapıyı açarak içerideki kişinin güzel elini tutmak için uzandı. Arabadan inen kişi… başkentin en iyi âlimlerinden biriydi. Pastel yeşil bir cübbe giymiş olan bu kişi, General'in varlığına rağmen bakışları üzerine çekti.
Madam Yan şöyle bir baktı ama sonra General'i izlemeye devam etti. General'in davranışlarından bir ipucu daha çıkarabilseydi… General tam arabasına adım atmak istediğinde, hareketi bir anlığına durdu. Bakışlarının oraya kaydığını ve dikkatinin başka yöne çekildiğini kim bilebilirdi? Sonunda arabasına bindi ve hizmetçi kapıyı kapattı. Ancak araba hareket etmedi ve perde sanki içerideki kişi dışarıdaki bir şeyi izliyormuş gibi hafifçe kenara itildi. Âlim meydanın yarısını geçip ana eve yaklaştığında perde diğer tarafa çekildi.
Madam Yan gülümsemesini koluyla gizledi. Ah, şu General Yu… Görünüşe göre ilk tahmininde haklı çıkmıştı. Kadınlarla ilgilenmiyordu ve bakışlarının bu tek kişiye yapışıp kalmasına bakılırsa, muhtemelen onun da kalbinde özel bir kişi olduğu konusunda haklıydı. Görünüşe göre bu âlimin bu hislere karşılık verip vermeyeceğini ya da en azından gelecekte buna açık olup olmayacağını görmesi gerekecekti. Ailelerine gelince… Bunu bu adamların duygularından emin olduktan sonra düşünecekti.
Ancak bir çift mutlu insanın daha yakında evlenmek ve evli bir çift olarak hayatlarının tadını çıkarmak üzere çöpçatanlık köşkünden ayrılacağını hissediyordu.