Yu Huang Rong elinde olmadan gülümsedi. Hâlâ bu kadında bir terslik olduğuna inanıyordu ama dileğini yerine getirebildiği sürece şarlatan olup olmaması onun için önemli değildi. Eğer bunun için bu aptal çöpçatanlık köşkünde oturması gerekiyorsa, o zaman memnuniyetle bütün gün orada kalır ve nehrin diğer yakasındaki kadınların aval aval bakmasına izin verirdi.
"Bugün çok ayrıntılı bir etkinlik hazırladınız ve bize pek çok kişi sundunuz, sonraki günler için daha da fazlasını planladığınızı biliyorum ama … sanırım evlenmek istediğim kişiyi çoktan buldum."
"Öyle mi?"
"Bu kişi gerçekten bambaşka biri. Sadece bir bakışı bile kalbimi fethetmeye yetti. Başka biriyle evlenmeyeceğim!"
"Hm." Madam Yan fincanını eline aldı ve buharın havaya yükselişini izledi. "Korkarım bunun benim etkinliğimle bir ilgisi yok. Ah, bu duyulursa ne yapmalıyım? O zaman köşkümü kim ziyaret eder?"
Yu Huang Rong'un dudakları kıpırdadı. "Bir kadın için oldukça anlayışlısınız." Yine de onun sadece kendi işini düşünmesi hoşuna gitmemişti. Onun aşık olduğunu duymamış mıydı?!
Madam Yan ona baktı ve yüzünde artık pek de gülümsemeye benzemeyen bir ifade belirdi. "Yanlış anladınız, General Yu. Ben oldukça anlayışlıyımdır."
"Ben de öyle demedim mi?" Başını iki yana salladı ve elini savurdu. "Her neyse. Artık benim meselelerim hakkında konuşabilir miyiz? Eğer o kişinin benim olacağından emin olursanız, yapmamı istediğiniz takdirde etrafta dolaşıp köşkünüzle ilgili haberleri yayabilirim."
Madam Yan iç geçirdi ve boyun eğerek başını iki yana salladı. Neden başka bir tepki beklemişti ki? Daha fazlasını söylese bile muhtemelen anlamayacaktı. "Peki o zaman. Size yardım edeceğim. Ama her şeyden önce açıklığa kavuşturmak istediğim birkaç şey var ve bunların hiçbirinden taviz vermeyeceğim."
Yu Huang Rong başını onaylayarak salladı. "Lütfen devam edin."
"Bu bir hazine elde etmekle ilgili değil, bir insanla ilgili."
"Ama bu kişi bir hazine."
"O sizin değer verdiğiniz biri olabilir ama yine de bir insan olarak kalacak, bu yüzden ne aceleye getirilebilir ne de zorlanabilir. Herkesin düşünmesi gereken kendi şeyleri ve kabullenmesi gereken kendi duyguları vardır. Sadece bunu aklınızda tutarsanız mutlu bir evliliğiniz olur."
Yu Huang Rong kaşlarını çattı. "Ama o benden hoşlanmıyor mu? Düşünecek ne var? Ona sormalıyız ve düğün için hazırlık yapmalıyız." Ah, onu o kadar sık düşünüyordu ki… Neden hâlâ beklemesi gerekiyordu? Artık duygularının tek taraflı olmadığını bildiğine göre, cesaretle ilerlemeliydi! Zafer yakınken, kim geri çekilebilirdi ki?
Madam Yan iç geçirdi. Beklendiği gibi, bu adam onu hiç anlamamıştı. "General Yu, ailenizin bu konuda ne diyeceğini düşündünüz mü?"
"Ha? Ne diyecekler ki? En başta evlenmemi isteyen onlardı. Ben sadece onların isteklerini yerine getiriyorum."
"Kelimeleri istediğiniz kadar çarpıtabilirsiniz ama bu onların, sizin bir kadınla evlenmenizi ve çocuk sahibi olmanızı istedikleri gerçeğini değiştirmez."
Yu Huang Rong cıkladı. "Yan ailelerin çocuklarından birini evlat edinirim ya da yeğenimi halefim olarak yetiştiririm. Bunda bu kadar zor olan ne?"
"Sizin için hiçbir şey fakat Âlim Zhang için her şey. Sizce kim onların memnuniyetsizliklerine katlanmak ve hizmetkârların dedikodularını dinlemek zorunda kalacak? Bu kesinlikle siz olmayacaksınız. Ama o olacak. Savaş alanına döndüğünüzde ve onu korumak için orada olmadığınızda işler daha da kötüleşecek. Âlim Zhang gibi yumuşak dilli biri bundan asla şikâyet etmeyecektir. İçine atacak ve gülümseyecek ama bu şekilde mutlu olacağını mı sanıyorsunuz?"
Yu Huang Rong kaşlarını çattı. Bu gerçekten de bir sorundu.
Madam Yan onun anlamaya başladığını görünce memnuniyetle başını yukarı aşağı salladı. "Ayrıca, düşünülmesi gereken bir de kendi ailesi var. Varis olabilecek çocuklara sahip erkek kardeşleriniz ve bir çocuğu evlat edinmenize izin verebilecek bir aile kolunuz olabilir ama Âlim Zhang farklı. O Zhang ailesinin tek oğlu. Soylarını devam ettirmek için ona güveniyorlar. Oğullarının başka bir adama aşık olmasını ve onunla evlenmek istemesini kolayca kabul edeceklerini mi sanıyorsunuz?"
Yu Huang Rong ayağa kalktı ama köşkteki dar alan yüzünden bir aşağı bir yukarı yürüyemedi bile. Sadece nehre doğru döndü ve kirişlerden birine yaslanarak hüzünle suya baktı. "Peki şimdi ne olacak? Vazgeçmem gerektiğini mi söylüyorsunuz?"
"Hayır, zaten söylediğim şeyi tekrar ediyorum: Bu işi aceleye getirmemelisiniz. Sizin, onun için ne kadar önemli olduğunuzu anlaması için ona zaman verin ki ailelerinizden biri sorun çıkarsa bile sizin yanınızda dursun. Bu arada, onları nasıl ikna edeceğimize dair bir plan yapabiliriz."
Yu Huang Rong pek umutlanmadan arkasına baktı. "Bunu yapmanın bir yolu var mı? Az önce söylediğiniz şey mantıklı. Durum biraz karışık. Onun için benden bile daha karmaşık."
"Ben başkentteki en iyi çöpçatanım."
"En azından, kendisiyle övünmeyi en çok seven kişi sizsiniz."
Madam Yan kıkırdadı. "O halde övünecek bir şeyim olduğundan emin olmalıyım. Aileleriniz hakkında çok fazla endişelenmeyin. Zamanı geldiğinde bununla ben ilgileneceğim. Siz, Âlim Zhang'ın sizin yanınızdada daha rahat hissetmesini sağlamaya odaklanmalısınız ve …" General Yu'ya yaklaşmadan önce sokağa baktı ve insanların geçmesini bekledi. "Başka, daha acil bir sorun var ve bu sizin için çözemeyeceğim bir sorun."
Yu Huang Rong kaşlarını kaldırdı. "Başka bir sorun mu?" Ve onun halledemeyeceği bir sorun mu? "Yardımcı olabileceğim bir şey mi?"
Madam Yan başıyla onayladı ve tekrar sokağa baktı. "Siz bir Generalsiniz, Chen ülkemiz için son derece önemlisiniz. Evliliğiniz konusunda son sözü imparator söyleyecek."
Yu Huang Rong güldü. "Önemli sorun bu mu? Bana bunun ciddi bir şey olduğunu düşündürdünüz." Kıkırdayarak başını iki yana salladı ve çay fincanını aldı.
Madam Yan arkasına yaslandı. "Yani General Yu bunu bir sorun olarak görmüyor mu?"
"Elbette hayır." Çayından bir yudum aldı ve fincanı bıraktı, hâlâ kendini beğenmiş bir şekilde gülümsüyordu. "Madam Yan bilmiyor olabilir ama Majesteleri ve ben birlikte büyüdük. Bunu söylemek kulağa kibirli gelebilir ama… benim için işleri zorlaştıracağından şüpheliyim. Âlim Zhang ile evlenmek istersem, buna izin verecektir. Aslında, bunun gerçekleşmesi için muhtemelen onun yardımına güvenebiliriz."
"Hm, bu iyi o zaman." Madam Yan yavaşça başıyla onayladı. Bu durumda, muhtemelen gelecek planlarıyla ilgili her şeyi yapabilirdi. Ah, bu eğlenceli olacaktı. Sadece iyi hazırlanması gerekiyordu. "Başta ne demiştiniz? Yeni yıldan önce evlenmek mi istiyorsunuz? O zaman hızlı hareket etmem gerekecek gibi görünüyor."
Yu Huang Rong gülümsedi. "Eğer konu Âlim Zhang ile evlenmekse, başkentte daha uzun süre kalmaya razıyım. Doğal olarak, onunla bir an önce evlenmek benim için sorun olmaz."
"Hm, ben de öyle düşünmüştüm." Madam Yan gülümsedi. "Bu durumda, hiçbir fırsatı kaçırmamalıyız. Etkinliğin ikinci bölümü için hangi kadınları seçtiniz? Diğerlerine bundan bahsettiniz mi?"
Yu Huang Rong gülümsedi. "Görünüşe göre sizi doğru değerlendirmişim. Aynı kadınları seçmiş olsaydık bunu değerlendirmeyi düşünüyordunuz."
Madam Yan içini çekti. "General Yu, önce soruma cevap verebilir misiniz? Diğerlerinin seçimlerinizden haberi var mı?"
"Biliyorlar. Onlara uzun süredir başkentte olmadığımı söyledim, bu yüzden Âlim Zhang'ın zevk sahibi olduğunu düşündüğüm için onun seçtiği kadınları seçtim." Dudakları bir gülümsemeyle kıvrıldı. "Gerçekten de öyle. Başkentte benden daha iyi birini bulmak zor olurdu."
Madam Yan kaşlarını kaldırdı. Bu tür bir egoyla… onun nazik bir âlim için gerçekten doğru kişi olup olmadığından emin değildi. Ama Zhang Shi Lan zaten kendi kendine ona aşık olmuştu. Onu bir tuzağın içine çekiyor falan değildi. Hayır, hayır, o sadece… çöpçatanlık yapıyordu.