Zhang Shi Lan'ın yüz ifadesini gören Madam Yan memnuniyetle başını salladı. Bu âlim, Yu Huang Rong'un varlığına tahammül edemiyordu. İstenmediği takdirde onun önünde bir cümle bile kuramayacak kadar çekingendi. Öte yandan, beklentileri hayal kırıklığına uğratmaya veya başkalarına sorun çıkarmaya cesaret edemeyen biriydi. Etkinlik için General ile birlikte çalışmak zorunda kalırsa, bunu yapardı. Ve belki de aynı görev üzerinde çalışırken Yu Huang Rong'da kötü bir izlenim bırakma korkusunu yenecek ve böylece ona daha da yakınlaşacaktı. En azından plan buydu.
"General Yu'yu geçen seferden zaten tanıyorsunuz, bu yüzden sanırım birlikte çalışmanızda herhangi bir sorun çıkmayacaktır. İkinize birlikte açıklarsam daha iyi olur, böylece asıl etkinlik için daha fazla zamanınız olur. Bu yüzden, beni diğer odaya kadar takip eder misiniz?"
Zhang Shi Lan gergin olmasına rağmen yine de başını salladı. "Elbette." Xiao Jia'ya başıyla selam verdi ve Madam Yan'ı odadan çıkana kadar takip etti. Adımları yavaş ve bilinçliydi ve elleri hafifçe titriyordu. Yu Huang Rong ile birlikte çalışmak beklediği şey değildi. Tam olarak ne yapmaları gerekiyordu? Hiçbir şey tahmin etmeye cesaret edemiyordu ama olabilecek ihtimallerden korkuyordu.
Madam Yan diğer odanın kapısını çaldı ve açtı, bir kez daha parlak bir gülümsemeyle içeri girdi.
Yu Huang Rong onun gülümsemesine karşılık verdi. Normalde ona daha soğuk bir karşılık verebilirdi ama kadının diğer kapıyı çaldığını çoktan duymuş ve söylediklerini dinlemişti. Görünüşe göre bu kadının onları nasıl bir araya getireceğine dair gerçekten bir planı vardı. Bu yüzden nankörlük etmeyecekti. Dahası, Zhang Shi Lan'ın kendisi hakkındaki izlenimini kötüleştirecek hiçbir şey yapmayacaktı. Ve âlim onun arkasında olduğuna göre, en iyi tarafını göstermeliydi. "Madam Yan, sizi tekrar görmek ne güzel. Bizim için özel bir şey planladığınızı duydum. Neden oturup her şeyi yavaş yavaş konuşmuyoruz?"
Madam Yan'ın gülümsemesi aydınlandı. Bu General kesinlikle yavaş biri değildi. Başını salladı ve arkasını işaret etti. "O halde General Yu da bugün bize katılacak başka bir kişi olduğunu biliyordur. Âlim Zhang, neden önce siz oturmuyorsunuz?"
Zhang Shi Lan derin bir nefes aldı ve odaya girerek kalbinin özlemle beklediği kişiye döndü. "General Yu." Adını söylemeyi başardığında neredeyse rahat bir nefes vermek istedi.
Yu Huang Rong'un bakışları yumuşadı. Geçen sefer olanları düşününce, bu zaten küçük bir ilerlemeydi. Başını salladı ve yanındaki sandalyeyi işaret ederek ayağa kalktı. "Âlim Zhang, sizi tekrar görmek büyük bir zevk. Neden buraya oturmuyorsunuz? Madam Yan'ın bizim için neler planladığını dinleyelim."
General zaten sandalyeyi işaret ettiğine göre, Zhang Shi Lan'ın başka bir yere oturmaya cesaret etmesi mümkün değildi. Başını salladı ve yavaşça yürüyerek sandalyeye oturdu. Ellerini kucağında kavuşturdu, duruşu gergindi.
Yu Huang Rong tekrar oturdu, bakışları âlimin üzerindeydi. Gerçekten de uzanıp ellerini okşamak ve bu kadar gergin olmasına gerek olmadığı konusunda onu rahatlatmak istiyordu fakat bunun tam tersi bir etki yaratacağını biliyordu. Bu yüzden arkasını döndü ve bunun yerine Madam Yan'a baktı. "Şimdi, Madam Yan, merakımızı giderebilir misiniz? Ne tür bir etkinlik düşündünüz?"
Madam Yan başka bir sandalyeye oturdu ve iki adama öncekinden bile daha kötü görünen bir gülümsemeyle baktı. Ah, kesinlikle iyi bir gösteri olacaktı. Bir sandık getiren Xiao Xi'ye eliyle işaret etti. Madam Yan sandığın kapağını açtı ve içinden birkaç tahta fiş çıkardı. "Sanırım iki beyefendi burada ne olduğunu tahmin ediyorlardır."
Yu Huang Rong, Zhang Shi Lan'a baktı ve o da başıyla onayladıktan sonra çöpçatana döndü. "Bunlar geçen sefer seçtiğimiz tahta fişler değil mi?"
Madam Yan başını salladı. "Gerçekten de öyle. Onların temsil ettiği kadınları seçtiniz çünkü dört gün önce sizi nitelikleri konusunda ikna etmeyi başardılar."
Yu Huang Rong, kadınların yaptığı hiçbir şeye dikkat etmemiş olmasına rağmen başını salladı. Ne de olsa o sadece Zhang Shi Lan'ı önemsiyordu. "O halde bugünün tahta fişleri ne için?"
Madam Yan fişleri masanın üzerine koydu ve iki adama doğru itti. Bu kadar hızlı düşünebilen biriyle çalışmak gerçekten de harikaydı. "General Yu kesinlikle çabucak konuya giriyor. Bu kadınların yeteneklerini sergilediklerini görme şansına sahip oldunuz. Eminim hoş bir deneyim olmuştur."
Zhang Shi Lan itaatkâr bir şekilde başını sallarken, Yu Huang Rong gözlerini devirmemek için kendini zor tuttu. Artık sadede gelebilir miydi? Zhang Shi Lan'ın yanında bir süre daha oturmaktan rahatsız olacak değildi ama onun ne planladığını bilmek istiyordu.
Madam Yan da General'in sabırsızlanmaya başladığını gördü. Arkasına yaslandı ve tekrar fişleri işaret etti. "Gösterinin tadını çıkarma şansına sahip oldunuz ve bence, sağlıklı bir ilişkide her iki taraf da görevlerini yerine getirmeli ama aynı zamanda faydalarından da yararlanmalı. Bu yüzden bugün ikinizin de bu kadınlar için yeteneklerinizi sergilemenizi istiyorum."
Zhang Shi Lan şaşkınlık içinde Madam Yan'a baktı. Yeteneklerini sergilemek mi? Bunun ne anlama geldiğini gerçekten bilmiyordu. Yu Huang Rong da bilmiyordu. İki adam şaşkınlıkla birbirlerine baktı, aralarındaki bu nadir anlayışı bozacak başka hiçbir düşünce yoktu.
Madam Yan başıyla onayladı. "Evet, doğru duydunuz. Bu kadınlar yeteneklerini sergilediler. Bugün bu iyiliğin karşılığını vermelisiniz. Bazen erkekler için böyle bir şey yapmanın biraz daha zor olduğunu biliyorum, bu yüzden birlikte çalışmanıza izin veriyorum. Aslında, kadınlar için bir çift olarak bir gösteri düzenlemenizi istiyorum." Sanki normal bir şey söylemiş gibi onlara gülümsedi.
Zhang Shi Lan'ın ifadesi garipleşti. Bir grup kadının önünde gösteri yapmak mı? Üstelik General Yu ile birlikte? Çöpçatana gitmenin gerçekten de iyi bir fikir olmadığını düşünüyordu. Böyle bir şeyin acısını çekmek yerine hayatı boyunca bekâr kalmalıydı.
Yu Huang Rong da mutlu değildi. Zhang Shi Lan ile birlikte çalışmak istiyordu ama sevdiği kişinin kendisiyle evlenmek isteyen bir grup kadının önüne çıkmasını kabul etmesini nasıl bekleyebilirdi? Bu bedenini satmak gibi bir şey değil miydi? Yüz ifadesi fırtınalı bir hâl aldı ancak Madam Yan ona sadece kaşlarını kaldırmakla yetindi.
Yu Huang Rong bir şey söyleyemeden o konuştu. "İki beyefendiye hazırlanmaları için yeterli zamanı vereceğim. Kadınlar sadece bu öğleden sonrası için davet edildi. Yani onlar için yapmak istediğiniz bir şeyi düşünmek için bütün sabah ve öğlen vaktiniz olacak. İhtiyacınız olan bir şey varsa - enstrüman, kostüm ya da tamamen farklı bir şey - Xiao Xi ya da Xiao Jia'ya söyleyebilirsiniz. Onlar yan odada olacaklar. O halde sizi kendi halinize bırakayım ki gerekli hazırlıkları yapabilesiniz." Madam Yan ayağa kalktı ve gitmeye hazırlandı.
Yu Huang Rong oturduğu yerden sıçradı ve elini uzattı. "Durun! Bu konuda ciddi olamazsınız, değil mi?"
Madam Yan geri döndü ve ona tatlı bir şekilde gülümsedi. "General Yu ne demek istiyor? Bu kadınlar yeteneklerini sergilediler. Neden siz de aynısını yapmayasınız? Yoksa General Yu bir kadının yaptıklarını yapmaya cesaret edemiyor mu?"
Yu Huang Rong şaşkına dönmüştü. Gerçekten de bu hatalı mantığa boyun eğmek zorunda mıydı? Yine de kadının ona istediğini verdiğini inkâr edemezdi. Sabahı Zhang Shi Lan'la geçirebilecekti ve hatta bu konuda birlikte çalışacaklardı. Zhang Shi Lan onunla konuşmasaydı bunu yapabilmelerinin hiçbir yolu yoktu. Birlikte iyi çalışmayı başarırlarsa birbirlerini daha iyi tanımak için boş vakitleri bile kalacaktı. Gerçekten de şikâyet edebileceği hiçbir şey yoktu.
Yu Huang Rong içini çekti ve yavaşça oturdu. "Anlıyorum. Madam Yan bizden bunu yapmamızı istiyorsa biz de bunu yaparız. Bu kadınları hayal kırıklığına uğratmak istemeyiz, değil mi?" Uysalca başını sallayan Zhang Shi Lan'a baktı. Görünüşe göre ne yapacaklarını iyi düşünmeleri gerekiyordu. Zhang Shi Lan'ın bu kadın grubunun önünde çok girişken bir şey yapacağını düşünemiyordu.
Madam Yan başını salladı ve iki yardımcısıyla birlikte odadan çıkarak kapıyı arkasından kapattı ve iki adamı baş başa bıraktı.
Yu Huang Rong, Zhang Shi Lan'a döndü ve solgun yüzünü inceledi. Onu bu halde görünce kalbi sızladı. Bu kez kendini tutmadı ve ona doğru uzanarak elini hafifçe okşadı. "Merak etme, eminim çok aşağılayıcı olmayacak bir şey bulabiliriz."
Yu Huang Rong ona dokunduğunda Zhang Shi Lan düşüncelerinden sıyrıldı. Yanakları kızardı ve o koyu gözlere bakmaktan kendini alamadı. Ah, bu öğleden sonra aşağılanmış olsa bile, buna değebilirdi. O gerçekten… umutsuz bir vakaydı. Bu adam için her şeyi yapmaya hazırdı.