Yu Huang Rong başını sallayıp kılıcını kınına sokmadan önce ikisi, iki kez daha prova yaptı. Masaya geri döndü ve Zhang Shi Lan'ın yanına oturdu. "Şimdiden çok iyi iş çıkardığımızı hissediyorum. Kendimizi yormamak için kısa bir ara vermeli ve ardından daha iyi yapabileceğimiz bir şey olup olmadığını görmeye çalışmalıyız."
Zhang Shi Lan başını onaylarcasına salladı. Yu Huang Rong işleri bu şekilde yapalım dediyse, doğal olarak buna karşı bir şey söylemeyecekti. Kısa bir süre için bile olsa onunla birlikte çalışabilmek onun için zaten bir onurdu.
Zhang Shi Lan, Yu Huang Rong'un kenarda duran keklerden birini almasını sessizce izledi ve Yu Huang Rong ile aynı gün çöpçatana gitmiş olmasının iyi olduğunu düşünmeden edemedi. Eğer gitmeseydi, büyük olasılıkla bu etkinliğe davet edilmeyecek ve birlikte bu kadar zaman geçiremeyeceklerdi.
Yu Huang Rong diğer kişinin bakışlarını üzerinde hissedebiliyordu ama hiçbir şey söylemedi. Memnuniyetle kekini kemirdi ve her ikisine de birer fincan çay doldurdu. Sevdiği kişi ona bu kadar dikkatle bakıyorsa, bu doğal olarak değer verilmesi gereken bir şeydi. Gereksiz sözlerle mevcut havayı bozmak için aptal olması gerekirdi.
Zhang Shi Lan, Yu Huang Rong'a biraz daha yaklaşmadan önce çayı içmeye çalıştı. Elinde değildi. Tüm bu süre boyunca ona bu kadar yakın olmak ve konuşabilecekleri bir konu olduğunda onunla anlaşmanın ne kadar kolay olduğunu fark etmek, ona daha da yakın olmak istemesine engel olamıyordu. "General Yu… Memnun olmadığınız bir şey mi var?"
Yu Huang Rong ona baktı ve kaşlarını kaldırdı. Sevdiği kişi yavaş yavaş ona açılıyorsa neyden memnun olmayacaktı ki? Luan Xin ve gizli muhafızlarının komutanının söylediklerini aklında bulundurarak gülümsedi. Onu korkutup kaçırmak istemiyorsa nazik olmalıydı. "Memnuniyetsiz mi? Hangi konuda?"
Zhang Shi Lan guqini işaret etti. "Şarkı. Belli ki General Yu özellikle kılıç konusunda yetenekli. Performansın tatmin edici olup olmayacağı, müziği performansınıza ne kadar iyi uydurabildiğime bağlı olabilir. Belki General Yu'nun ayarlamamı istediği bir şey varsa…"
Yu Huang Rong bunu bir kez daha düşündü. Aslında, buna gerek olduğunu hissetmiyordu. Zhang Shi Lan'ın melodisi savaşı düşünürken hissettiği duygulara çok iyi uyuyordu. Bunu gözünde canlandırabilir ve bu ruh halini hareketlerine yansıtabilirdi. Ama … eğer revize edilebilecek bir şey bulursa, o zaman uzun süre birlikte çalışmaları gerekecekti. Bu kesinlikle planı için faydalıydı. Bu yüzden bu fırsattan vazgeçmemeliydi.
Yu Huang Rong kılıç dansları hakkında ne kadar az şey bildiğini düşünmeye çalıştı. Normalde onun için biraz sıkıcı görünüyordu. Bu dansları yapan kadınların gerçek bir kılıcın nasıl tutulması gerektiği hakkında hiçbir fikri yoktu ve bunu sadece başkalarını eğlendirmek için yapıyorlardı. Doğal olarak, böyle bir şey onu etkileyemezdi. Onun için önemli olan kılıçla ilgili gerçek beceriydi. Yine de bu, kadınların önünde sergilenmesi gereken bir şey değildi. Bu durumda, sadece gösterişli bir şey yapabilirdi.
Yu Huang Rong mırıldandı ve Zhang Shi Lan'a gülümsedi. "Aslında pek bir şey yok. Sadece biraz daha dışa dönük bir bölümün iyi olabileceğini düşünüyorum. Savaş ruhunu içeren hızlı bir şey. Sonuçta, benim için çok fazla içli duygu olsa da savaşın kendisinin önemli bir parça olduğu inkar edilemez. Eğer savaş olmasaydı, ne yoldaşlarımız ölürdü ne de sevdiklerimizi koruyabilirdik. Bu yüzden belki de performansımızın bir parçası da bu olmalı."
Zhang Shi Lan doğruldu ve hevesle başını salladı. "Elbette, elbette. Benim dikkatsizliğim. General Yu çok güzel şeyler söyledi ve ben de bunun çok dokunaklı olduğunu hissettim. Neredeyse savaş hakkında konuştuğumuzu unutuyordum. Her ne kadar General Yu bu konuda ünlü olsa da. Özür dilemeliyim."
"Bunun için değil. Aslında, sadece savaşta savaşmış ve zaferler kazanmış biri olarak değil, aynı zamanda savaş alanında çok şey yaşamış biri olarak da görülmek oldukça güzel."
İkili bir kez daha sessizliğe gömüldü, aralarındaki atmosfer giderek geriliyordu. Zhang Shi Lan'ın düşünceleri ister istemez Qian Mu Qing'in daha önce söylediklerine dönerken, Yu Huang Rong da Zhang Shi Lan'ın ne düşündüğünü merak etmekten kendini alamadı. Aralarında yavaş yavaş bir şeyler değişiyor gibi görünüyordu.
Zhang Shi Lan titrek bir nefes aldı ve guqini kendisine doğru çekti. "O zaman buna ne dersiniz?" Parmakları hareket etti ve başka bir melodi duyuldu, bu kez bir öncekinden daha hızlıydı ve gerçekten de insana Chen ülkesinin insanlarının yaptığı savaşları hatırlatan bir canlılıkla doluydu.
Yu Huang Rong başını salladı. "Evet, aynen böyle. Âlim Zhang'ın benim beceriksiz sözlerimi müziğe ne kadar iyi dökebildiğine her seferinde şaşırıyorum. Şarkının tamamını dinlememe izin verir misiniz?"
Zhang Shi Lan'ın yanakları kızardı. "General Yu beni çok fazla övüyor. İki bölümün birbirine nasıl bağlandığını tatmin edici bulmayabilirsiniz."
Yu Huang Rong sadece gülümsedi. Savaş meydanında geçirdiği on yılın ardından yükselen statüsüyle çok fazla nezaket gösterecek biri değildi. Bu kendini küçümseme onun duymak isteyeceği bir şey değildi. "Bir bakalım. Sadece benim için çalın. Sizi dinlemeyi seviyorum." Ona bakmayı da seviyordu ve bu cümle neredeyse ağzından kaçacaktı ama sonunda kendini zor tuttu. Hayır, bunu henüz söyleyemezdi. Şu anda hâlâ bunun için yeterince yakın değillerdi.
Zhang Shi Lan başını salladı ve parmakları bir kez daha tellerin üzerinde uçtu, bu kez bulduğu melodinin tamamını çaldı.
Bir kez daha sonsuz bekleyiş, ardından savaşın başlaması, dövüş, kan dökülmesi ve son olarak da kaybettikleri kardeşlerinin yası, korumak istediklerinin umudu, kendilerinin nihayet evlerine dönebilme umudu vardı.
Yu Huang Rong'un bakışları ciddileşti ve bu kez düşündüklerini söylemeden edemedi. "Seni düşündüm."
Başka bir şey eklemedi ama bakışları Zhang Shi Lan'a bilmesi gereken her şeyi anlatıyordu. Bu adam savaş alanında geçen on yıldan bahsediyordu. Her ne olduysa, bu süre içinde onu çoktan düşünmüştü. Görünüşe göre Qian Mu Qing yanılmamıştı.