Zhang Shi Lan şaşkınlık içinde on yıldır sevdiği kişiye baktı. Bu gerçekten oluyor muydu? Buna inanmakta güçlük çekiyordu. On yıllık karşılıksız aşk birdenbire ikisinin de birbirlerini aynı şekilde özlediklerini öğrenecekleri güzel bir hikâyeye mi dönüşecekti?
Ah, ama durum böyle olsa bile, göz önünde bulundurulması gereken başka şeyler de vardı. Qian Mu Qing söylemişti: İşin içinde hâlâ itibarları ve aileleri vardı. Duyguları karşılıklı olsa bile, bunları gerçekte yaşamanın bir yolu yoktu.
Hüzünlü bir gülümseme takındı ve başını iki yana salladı. "General Yu'nun neden bahsettiğini anlamıyorum." Kalbi acıyla sıkıştı ama bu cümleyi söylemek zorundaydı. Kendi duygularını itiraf edercesine anlamamış gibi davranması daha iyiydi ama bunun hiçbir yere varmayacağını anlamaları için.
Yu Huang Rong'un gözleri büyüdü. Kendi ağzına vurmak istedi. Az önce ne söylemişti?! Gerçekten de duygularını bu şekilde mi itiraf etmişti? En azından seni seviyorum dememişti. Hemen bir şeyler uydurması gerekiyordu yoksa ilişkileri gerçekten kötüye gidebilirdi. Boğazını temizledi ve çay fincanını eline alıp bir yudum aldı. "Özür dilerim. Az önce söylediklerim… Muhtemelen kulağa çok tuhaf gelmiştir."
Zhang Shi Lan bakışlarını indirdi, parmakları cübbesinin kumaşı etrafında sıkılaştı. Garip… Evet, kulağa bir rüyadan fırlamış gibi geliyordu. Tuhaf değil miydi?
"Aslında demek istediğim, dört gün önce tanıştığımızda, oldukça iyi anlaştığımızı hissetmiştim. O yüzden bugün için davetiye geldiğinde yine sizi düşünmeden edemedim ve kendimi şanslı sayabileceğimi düşündüm.
"Siz de biliyorsunuz ki son on yıldır başkente çok fazla gitmedim. Kimseyi tanımıyorum ve bazı insanlarla anlaşmak diğerlerine göre daha kolay. İmparator'un kuzeni çok yüce bir statüye sahip, bu yüzden kendi statüm iyi olsa da ona bulaşmak istemem. Genç Efendi Feng oldukça huysuz biri, bu yüzden onun olmamasına da sevindim."
Zhang Shi Lan başını kaldırdı ve gözlerinde belli belirsiz bir incinme izi parladı. Ah, demek olan buydu. Tabii ya. Çok fazla düşünmüştü. General Yu'nun ona karşı böyle bir şey hissetmesi nasıl mümkün olabilirdi? General'in romantik duygular beslemeyeceği kesindi.
Qian Mu Qing yanlış düşünmüştü ve bu sözler yüzünden kendisi de yanlış bir varsayımda bulunmuştu. Bu gerçekten de doğruydu. Eğer hiç umut yoksa, o zaman katlanılabilirdi. Ancak ufukta belli belirsiz bir umut ışığı görür görmez, bunun aslında günün yaklaşması değil, sadece sonsuz soğuğun getirdiği bir yanılsama olduğunu anlayınca hayal kırıklığına uğramaktan kendini alamadı.
Yu Huang Rong kendisini daha da utandırmaktan korktuğu için ona bakmıyor ve mutlu bir şekilde devam ediyordu. "Şu Qian Mu Qing bana karşı bir şeyler hissediyor gibiydi. Birlikte eşleşseydik mutlu olmayacağından eminim. Akademideki şu adama gelince, sanırım o daha iyi ama anladığım kadarıyla sadece müzikle ilgileniyor. Sanırım konuşabileceğimiz çok fazla şey olmazdı. Diğerleri de pek konuşmadı, bu yüzden onlar hakkında bir şey bilmiyorum. Sizinle durum farklıydı. Bu yüzden bunun gerçekten çok şanslı bir tesadüf olduğunu düşünmeden edemedim." Yumuşak bir kahkaha attı ve başını kaldırdı.
Şimdiye kadar Zhang Shi Lan ifadesini çoktan düzeltmişti. Küçük bir gülümseme takındı ve başını salladı. "Övgüleriniz için teşekkür ederim General Yu. Madam Yan'ın beni birlikte davet ettiği kişi olduğunuz için de çok mutlu oldum. Min Ru Shui ve ben Akademi'ye gittiğimiz için General gibi diğerlerini gerçekten tanımadığım bir durumda değilim. Yani birbirimizi zaten tanıyorduk. Qian Mu Qing'e gelince, birbirimizden kısa bir süre sonra geldiğimiz için onunla bir süre konuşma fırsatım oldu ve onun hakkında iyi bir izlenim edindim. Yine de Ekselansları veya Genç Efendi Feng ile eşleştirilmeyi düşünmeye bile cesaret edemezdim. Babamın statüsü o kadar yüksek değil, bu yüzden…" Durdu ve o da çay fincanını aldı.
Her iki adam da fincanlarının arkasına saklanıp birbirlerinden uzaklaştı ve durum bir anda garip bir hal aldı.
Yu Huang Rong, Madam Yan'ın dışarıdan dinliyor olabileceğini ve bu atmosferi dağıtmak için herhangi bir bahaneyle içeri dalabileceğini ummaktan kendini alamadı. Ne yazık ki, onun bugün bu kadar yüzsüz olmayacağını da biliyordu. Duygularını geliştirebilmeleri için onları kendi hallerine bırakmıştı. Neden geri gelsindi ki?
Ah, işlerin bu şekilde sonuçlanacağını kim bilebilirdi ki? Doğru yoldaydılar ama o çok aceleci davranmıştı. Sadece bunu düşününce, tekrar ağzına vurmak istedi. Madam Yan geçen gün ona acele etmemesi gerektiğini söylemişti ama o yine de böyle davranmıştı! Şimdi sanki bir adım geri atmışlardı.
Guqin'e baktı ve Zhang Shi Lan'dan çalışmaya devam etmesini isterse bu olayı unutturup unutturamayacağını merak etti. Ne yazık ki bu konuyu nasıl açacağını bilmiyordu. Ah, bu konu gerçekten sıkıntılıydı.
Sonunda, daha fazla dayanamayan Zhang Shi Lan oldu. Boğazını hafifçe temizledi ve enstrümanı işaret etti. "Bu kadar iyi anlaşıyor olmamız güzel. Aslında performans konusunda da epey ilerleme kaydettiğimizi hissediyorum. Ama şarkıyı tekrar çalmama ne dersiniz? O zaman General Yu şarkıyı daha iyi kavrar ve nasıl seslendireceğini düşünür. Ondan sonra da dansı tekrar deneyebiliriz."
Yu Huang Rong başını salladı ve neredeyse rahatlamış bir şekilde iç çekti. Ancak son anda kendini tuttu ve Zhang Shi Lan'a gülümsemekle yetindi. "Kulağa gerçekten iyi bir fikir gibi geliyor." Öksürdü ve yine uzaklara baktı, hâlâ ortamın doğru olduğunu hissetmiyordu. Şimdi, büyük olasılıkla, eski hallerine dönmeleri biraz daha uzun sürecekti.
Zhang Shi Lan sadece başını salladı ve enstrümanını çalmaya devam etti. Her nasılsa melodi kulağa aynı gelmiyordu. Yavaş bölümler eskisinden daha melankolik görünüyordu ve ortadaki hızlı bölüm bile artık aynı canlılığa sahip değildi.
Yu Huang Rong gözlerini kıstı. Söyledikleri o kadar yanlış mıydı? Ama yine de bu garipti. Şarkı neden bu kadar melankolik görünüyordu? Artık melodiye çok fazla dikkat etmeyerek düşündü. Zhang Shi Lan hakkında bu kadar az şey biliyorken bu konularda tahmin yürütmek zordu. Emin olduğu tek şey Zhang Shi Lan'ın ondan hoşlandığıydı.
Yu Huang Rong'un gözleri büyüdü. Bu olamazdı, değil mi? Zhang Shi Lan daha önce söyledikleri yüzünden gerçekten üzülmüş müydü? Yutkundu ve buna bir anlam vermeye çalıştı. İlk başta, gelişigüzel bir şekilde onu düşündüğünü söylemişti. Zhang Shi Lan şaşırmış görünüyordu ama bunun dışında çok fazla bir şey görememişti.
Ama şimdi tekrar düşününce… Belki de kısa bir mutluluk belirtisi vardı? Ah, aslında mantıklıydı. Eğer Zhang Shi Lan onu gerçekten seviyorsa, doğal olarak o da Zhang Shi Lan'ın kendisinden hoşlanabileceğini belirttiğinde mutlu olacaktı. Ama sonra geri adım atmış ve başka bir açıklama yapmıştı. Sanki Zhang Shi Lan'ın kafasına bir kova soğuk su dökmüş gibi hissetmiş olmalıydı. Tam bir aptaldı! Bunu nasıl yapabilmişti?!
Yu Huang Rong ona gerçekten de öyle demek istemediğini söylemek istedi. Açıklamak istedi ama bunun doğru zaman olmadığını da hissetti. Zaman çoktan geçmişti ve muhtemelen gidip o kadınları görmeleri gerekene kadar çok uzun zaman geçmeyecekti. Sonra gösteri zamanı gelecekti. Ve ondan sonra… Madam Yan'ın ne planladığını kim bilebilirdi?
Hayır, şimdi bu konuyu açmanın sırası değildi. Hayır, bunun için daha iyi bir zamana ihtiyacı vardı. Kimsenin onları rahatsız etmeyeceği bir zamana ve yere ihtiyacı vardı. İkisinin yalnız olduğu ve her şeyi yavaşça konuşabilecekleri bir an. Ama böyle bir anı nasıl yakalayacaktı? Ne de olsa o kadar yakın değillerdi.
Yu Huang Rong'un gözleri birden parladı. Yakın değillerdi ama bu bir sorun değildi, öyle değil mi? Ne de olsa, az önceki küçük beyaz yalanıyla, temelde ona karşı bir çekim hissettiğini ve oldukça iyi uyum sağladıklarını söylemişti. Bunu neden kullanmasındı ki? Zhang Shi Lan da nazik bir teklifi reddedecek biri değildi. Dün Qian Mu Qing'e eve kadar nasıl eşlik ettiğine bir bakın! Açıkçası, istekleri reddetme konusunda kötüydü.
Yu Huang Rong hâlâ bu konuyu düşünürken, Zhang Shi Lan şarkıyı çalmayı çoktan bitirmişti. Yu Huang Rong'un fikrini almak için başını kaldırdı. Yine de hiçbir şey olmadı. Aslında, General Yu dinlemiş gibi bile görünmüyordu.
Zhang Shi Lan kendini kederli hissetmekten alıkoyamadı. General Yu'nun az önce söylediklerine rağmen, en azından müzik yeteneği hakkında pek iyi düşünmüyor gibi görünüyordu. Bunun için ona kızamazdı. Şu anda gerçekten de pek iyi değildi. Duyguları hâlâ karmakarışıktı. Aslında buna aynı şarkı demek bile zordu.
Hafif bir iç çekti ve konuştu. "Özür dilerim, çok iyi çalamadım. Tekrar deneyeyim." Yu Huang Rong bir şey söyleyemeden çalmaya başlamıştı bile. Bu sefer odaklanması daha iyiydi ve şarkı ilk çaldığındakine daha çok benzetmişti. Neyse ki bu neşeli bir şarkı değildi. O anki ruh haline uyuyordu… Özellikle de ilk bölüm. Yine de üçüncü bölüm biraz sıkıntılıydı. Hiç umut hissedemiyordu. Hayır, sanki artık hiç umut yokmuş gibi hissediyordu.
Ah, ne kadar aptalca. Bunu zaten uzun süredir bilmiyor muydu?
Melodi sona erdi ve Zhang Shi Lan pek umutlu olmadan başını kaldırdı. Yine de bu kez General Yu'nun bakışlarıyla karşılaştı. General yine dikkatini vermiş gibi görünüyordu? General'in ne düşündüğünü sormak niyetiyle dudaklarını araladı. Ancak o daha konuşamadan Yu Huang Rong çoktan konuşmaya başlamıştı bile.
"Biraz ani olacak ama… önümüzdeki iki gün içinde gidip başkente bir göz atmak istiyorum. Demek istediğim, uzun zaman geçti ve kesinlikle çok aşina olmadığım şeyler var. Bana eşlik etmeyi düşünür müydünüz? Etkinlik sona erdikten sonra bugün gidip bazı şeyleri görebiliriz. Eğer bu sizin için çok sorun olmayacaksa tabii."
Zhang Shi Lan şaşkın bir sessizlik içinde ona baktı. General Yu… onunla gidip başkente bakmasını mı istiyordu? Ama neden o? Gerçekten de onun düşüncelerine değer veriyor muydu? Hayal etmesi zordu ama bunun doğru olabileceğini hissetmek bile kalbinin çarpmasına ve umut ışığının geri gelmesine neden oldu.
Ah, ne yapabilirdi ki? O sadece umutsuz bir aptaldı.
Başını onaylarcasına salladı ve sonra tekrar enstrümanı işaret etti. "O halde etkinlik için yeterince hazırlıklı olduğumuzdan emin olmalıyız. Daha sonra, hemen gidebiliriz." Elbette bu adamla daha fazla zaman geçirme fırsatını geri çevirmeyecekti.