Yu Huang Rong, kendi kendine başını iki yana salladı ve elindeki işe odaklandı. Zhang Shi Lan'a verebileceği bir şey bulmalı ve aynı zamanda hizmetkârın izini kaybettirecek bir şey yapmalıydı. Hm, muhtemelen en iyisi bir kıza uygun bir şey satın alarak hizmetkârı başından savmak olacaktı.
Dönüp mücevher satan bir tezgâha baktı. Hm… Eğer bu aşık olduğu ve evlenme şansını arttırmak için kur yapmak istediği kız içinse, o zaman ona ne tür bir şey alacaktı? Bir yüzük mü? Bilezik mi? Kolye mi?
Ah, bu fazla samimi olabilirdi. Bilezik kulağa hiç de fena gelmiyordu. Karşılıklı hisleri olduğunu, çöpçatanla konuştukları aşamaya geldiklerini ve evliliklerinin bu yıl içinde gerçekleşeceğini düşünürsek, belki biraz daha cüretkâr olmalıydı.
Etrafına bakınmaya devam etti ve sonunda etrafta duran birkaç saç tokası gördü. Aslında bu hiç de fena değildi. Bir saç tokası daha sık takılabilirdi, özellikle de basit bir tarz seçerse.
Yu Huang Rong çılgınca sırıtmaktan kendini alamadı. Aslında şimdi düşününce, bir saç tokası mükemmel bir hediyeydi. Basit bir şey seçerse, onu Zhang Shi Lan'a bile verebilirdi. Bu düşünceye neredeyse kahkahalarla gülecekti ve Zhang Shi Lan'ın gerçekten kabul edeceği bir tane olup olmadığını merak ederek saç tokalarına daha yakından baktı. Ne yazık ki bu konuda şansı yaver gitmedi. Çoğu karmaşık oymalara sahip gümüştü ve bazıları taşlarla işlenmişti. Zhang Shi Lan'a bu tür süslü şeyler verirse, karşılığında sadece memnuniyetsizlik alırdı. Hayır, bunu riske atamazdı. O zaman ne olacaktı?
Bakışları bileziklere geri döndüğünde aniden dondu kaldı. Bekle! Ne yapıyordu? Zhang Shi Lan'a vermek istediği gerçek hediye bu değildi! Bu yalnızca hizmetkârın izini kaybettirmek için bir numaraydı. Sadece rastgele bir şey alması gerekiyordu ve sonra onu unutabilirdi. Hm, onu satın alıp kendisi yerine hediye olarak kullanabilecek birine de verebilirdi. Peki ya Luan Xin? Hareminde ilgilenmesi gereken birkaç kadın yok muydu?
Yu Huang Rong bu kez gerçekten kıkırdadı ve saç tokalarından birini rastgele alarak seyyar satıcıya satın almak istediğini işaret etti.
Onu takip eden hizmetçi ağzı açık bir şekilde ödemeyi yapmasını izledi. Bu gerçekten genç efendileri miydi? On yılını savaş meydanında geçiren ve eve döndüğünde tek bir kadına bile bakmayan General? Bunu görebildiğine gerçekten inanamıyordu! Madam bunu duyduğunda kendinden geçecekti! Daha fazla izlemeye zahmet etmedi ve iyi haberi vermek için aceleyle geri döndü.
Yu Huang Rong ona doğru bir bakış attı ve saç tokasını dikkatsizce giysilerinin içine sokarak gülümseyerek tezgâhtan ayrıldı. Şimdi, gerçek hediyesine gelince… Bu kez, Zhang Shi Lan için doğru hediyeyi bulacağından emin olmak üzere etrafına bakınmak için tatlı bir zaman ayırdı.
Ancak onunla ve Qian Mu Qing ile buluşma vakti yaklaştığında karar verdi ama mükemmel hediyeyi bulduğuna emindi. Ah, Zhang Shi Lan'ın hediyeyi verdiğinde ne diyeceğini gerçekten merak ediyordu. Muhtemelen çok duygulanacaktı. Ah, bunu hemen bir selamlama olarak mı vermeliydi? Yoksa akşam vedalaşana kadar beklemek daha mı etkili olurdu?
Yu Huang Rong aklında bu tür düşüncelerle restorana ulaştı. O tanıdık figürü görüp göremeyeceğini anlamak için etrafına bakınırken hizmetçiye işaret etti. Ne yazık ki Zhang Shi Lan henüz gelmemişti. "Âlim Zhang ve Genç Efendi Qian geldiler mi?"
Hizmetkâr başını iki yana salladı. "Hayır, General Yu, ikisi de henüz gelmedi ama Âlim Zhang bir oda ayırttı."
Yu Huang Rong kaşlarını çattı. "O zaman bana yolu göster. İkisini orada bekleyeceğim. Kısa süre içinde burada olurlar."
Hizmetçi eğildi. "Elbette. Lütfen benimle gelin." Ona yolu gösterdi ve Yu Huang Rong'un el sallamasıyla oradan ayrıldı.
General odada bir aşağı bir yukarı volta atıyor, kendini boğulmuş hissediyordu. Zhang Shi Lan neden hâlâ burada değildi? Kararlaştırılan saat çoktan gelmemiş miydi? Zaten bütün bir gün beklemesi gerekmişti! Gerçekten daha fazla beklemesi mi gerekiyordu? Beklemek istemiyordu. Onu hemen şimdi görmek istiyordu.
Yarım saat sonra bir araba restoranın önünde durdu ve Zhang Shi Lan ile Qian Mu Qing arabadan indi. Geç kaldıklarından değildi. Aslında ikisi de erken gelmişti çünkü Zhang Shi Lan, Yu Huang Rong'un kararlaştırılan saatten sonra bir saniye bile beklemek istemeyeceğinden endişelenmişti. Bu nedenle, restorana biraz daha erken gitmek için tüccarı acele ettirmişti. Tek sorun Yu Huang Rong'un düşündüğünden daha da sabırsız olmasıydı.
Hizmetçiye doğru yürüdüğünde, adam onu bekliyor gibi görünüyordu. Zhang Shi Lan bunun üzerinde fazla düşünmedi. Kendilerine özel bir oda ayrılacağından emin olmak için randevu alması için birini göndermişti. Aksi takdirde buluşmanın pek bir anlamı olmazdı. "Bugün bizimle birlikte bir kişi daha var. Eğer General Yu gelirse, lütfen ona odayı gösterin."
Hizmetçinin ifadesi biraz garipleşti. "Âlim Zhang, General Yu çoktan geldi." Bu zengin insanların önceden bir zaman konusunda anlaşmaya çalışıp çalışmadıklarını merak etmekten kendini alamadı. Eğer birlikte yemek yemek istiyorsanız normalde yapmanız gereken bu değil miydi? Nasıl oluyor da diğerlerinin orada olup olmadığını bilmeden birbiri ardına geliyorlardı? General geleli de epey bir zaman olmuştu. Âlim nasıl olmuştu da onun daha da geç geleceğini düşünmüştü?
Zhang Shi Lan, Qian Mu Qing'e baktı ve kaşlarını kaldırdı. "Çoktan geldi mi? Ah. O zaman lütfen bize odayı gösterin. General Yu'yu daha fazla bekletmemeliyiz."
Hizmetkâr başını salladı ve düşüncelerini kendine saklayarak iki adamı odaya götürdü. Eliyle işaret ederek onlar için kapıyı açtı. "Birazdan dönerim o zaman. Lütfen rahatınıza bakın."
Zhang Shi Lan başını salladı ve odaya dönmeden önce hizmetçinin gidişini izledi. Kaşlarını çatmaktan kendini alamadı. Oda nasıl olur da boş olurdu? Hizmetçi az önce Yu Huang Rong'un çoktan geldiğini söylememiş miydi? Başını eğdi ve içeri adım attı.
Daha seslenemeden kolu tutuldu ve kapının arkasına çekildi. Yuvarlandı ve bir çığlık atarak hemen ardından kesildi. Bir çift dudak ona doğru bastırdı ve güçlü kollar beline dolandı. Zhang Shi Lan önce o kişiyi itmek istedi ama onun elinden kaçmanın bir yolu yoktu. Bir an sonra teslim oldu ve o kucaklamanın içinde eridi.
Arkasında, Qian Mu Qing nihayet onu sersemliğinden uyandırdı ve Zhang Shi Lan'ı pusuya düşürmeye cüret eden kişiye karşı ona yardım etmek isteyerek odaya atladı. Kapının ardındaki manzarayı görünce… Arkasını döndü ve kapıyı çarparak kapattı.
Yine de koridorun dışında durmaya cesaret edemedi ve odada sadece onlardan uzağa bakabildi. Bu… General gerçekten de çok ahlaksızdı! Güpegündüz böyle bir şeyi nasıl yapabilirdi?! Sanki yemekleri beklemek yerine Zhang Shi Lan'ı hemen şimdi ve burada yemek istiyormuş gibi görünüyordu. Bir restoranda yapılması gereken şey gerçekten bu muydu?
Bir dakika geçti ve Yu Huang Rong sonunda isteksizce geri çekildi. Bunun nedeni çoğunlukla nerede olduklarını ve hizmetçinin her an geri dönebileceğini hatırlamasıydı.
Zhang Shi Lan'a baktı ve saçlarını geriye doğru itti. "Seni özledim. Seni tekrar görebilmek için bir günden fazla beklemek zorunda kalmak…" Başını iki yana salladı. "Madam Yan'ın şu anki olayla işi bittikten sonra gidip onunla konuşalım ve düğünü mümkün olan en kısa sürede yapabileceğimizden emin olalım. Sensiz bir gün daha geçirmek istemiyorum."
Qian Mu Qing hiçbir şey duymamış gibi davranarak masaya doğru yürüdü ve sırtı kapıya dönük bir şekilde oturdu. Bu sözleri dinlemek yeterince zordu. Hayal gücüne yardımcı olacak görsellere gerçekten ihtiyacı yoktu.
İki sevgili de misafirlerinin rahatsız olduğunu fark etmedi. Zhang Shi Lan hoşgörülü bir gülümsemeyle General'ine baktı. "Ben de uyum sağlayabilmem için bu işi yavaştan almak istediğini sanıyordum. Görünüşe göre gerçekten de sabırsızmışsın."
Yu Huang Rong kıkırdadı ve onu daha yakına çekti. "Bunu daha önce söylemedim mi? Gerçekten de sabırsızım. Özellikle de seninle ilgiliyse. Sanırım geçmişte yeterince sabırlıydım. Şimdi hâlâ sabırlı olmamı bekleyemezsin."
Zhang Shi Lan aslında aldırmıyordu. Yu Huang Rong'un becerileri sayesinde, dışarıda sadece kendisinin ve Qian Mu Qing'in olduğunu bilmesi gerekirdi. Qian Mu Qing de aslında onları daha önceden biliyordu, bu yüzden sorun yoktu. Onu da davet etmeye karar vermelerinin nedeni bu değil miydi?
Zhang Shi Lan'ın dudaklarındaki gülümsemeyi gören Yu Huang Rong elinde olmadan tekrar eğildi ama sevgilisi kısa bir süre sonra onu itti bile. "Ne? Artık seni öpmeme izin yok mu?"
"Öpebilirsin. Ama o hizmetçi yakında dönecek. Burada dikilmeye devam etmemeliyiz, yoksa bu iş daha sıkıntılı bir hâl alacak."
Masadaki Qian Mu Qing sertçe başını salladı. Evet! Lütfen masaya dönün! Medeni insanlar gibi oturun ve sevginizi göstermeyi bırakın!
Yu Huang Rong bunun üzücü olduğunu düşündü ama Zhang Shi Lan'ın haklı olduğunu da biliyordu. "Buna karşı söyleyebileceğim bir şey yok. O halde yakında ne yemek istediğimize karar verelim ki onları tekrar gönderebilelim." Parmakları bir kez daha Zhang Shi Lan'ın saçlarını okşadı ve elini tutup masaya doğru çekerek oturmasına yardım ederken Qian Mu Qing'i görmezden geldi. Ona kalırsa, bu kişi hava bile olabilirdi.
Zhang Shi Lan yanlarında başka birinin daha olduğunu hatırladı ve yanakları pembeleşti. "Genç Efendi Qiang… Umarım çok şaşırmamışsınızdır. Kendimizi oldukça aptal durumuna düşürmüş olmalıyız."
Qian Mu Qing kibarca reddetmek istese de aslında evet, böyle davranarak kendilerini az ya da çok aptal yerine koyduklarını hissetti. Ancak bir şey söylemeye fırsat bulamadan general alay etmeye başladı.
Yu Huang Rong uzandı ve Zhang Shi Lan'ın elini tuttu. "Neden endişeleniyorsun ki? Biz birbirimize aşığız. O da bunu biliyor. Bu tamamen doğal bir şey. Eğer bu aptallıksa, o zaman aptallık çok iyi bir şey." Parmaklarını Zhang Shi Lan'ın parmaklarıyla iç içe geçirdi, sanki yanında başka birinin olmasını hiç umursamıyormuş gibiydi.
Qian Mu Qing sadece suskun bir şekilde onlara bakabildi. Madam Yan'ın ilk etkinliğinde ilk kez karşılaştıklarında bu adamın kendisine karşı bir şeyler beslediğini hissetmişti. Şimdi ise haklı olduğundan emindi. Bu kişi ondan gerçekten hoşlanmıyordu. Ve en kötüsü de bunun nedenini bile bilmediğinden, bu kişiden daha iyi muamele görmek için anlaşmaya çalışacak bir şey yapamamasıydı.
Şu anda Zhang Shi Lan'ın isteğini kabul ettiği için gerçekten pişmanlık duyuyordu. Bilseydi bile, onu vazgeçirdiği şeyi yapması için ona eşlik etmesi için gerçekten bir neden var mıydı? Ne de olsa bu ilişkiye tamamen karşıydı. Bunun iyi bir fikir olduğunu düşünmüyordu. Neden onlara yardım ediyordu ki? Ve generalin ona bu kadar açık bir şekilde karşı olması kararını kesinlikle kolaylaştırmıyordu. Bu adam en azından ona minnettarmış gibi davranamaz mıydı?
Yu Huang Rong'un yüzüne bir kez baktığında, hayır, böyle bir şeyin söz konusu olmadığını anladı. Bir şekilde bu büyük şahsiyeti kızdırmayı başarmıştı bile. Ve büyük olasılıkla bunu asla telafi edemeyecekti. Ah, her ne yapmış olursa olsun, şu anda gerçekten pişmanlık duyuyordu.