Noah, biraz süre geçtikten sonra sakinleştiğini hissetti vesıcacık bir vücuda sarıldığını fark etti. Sıcak vücut annesi kadar rahatlatıcıolmasa da yine de rahatlatan bir his veriyordu. Bu vücudun sahibinin kimolduğunu görmek için kafasını kaldırdığında ifadesiz bir şekilde ona bakanJulia'nın bakışları ile karşılaştı.
O sırada yaptıkları aklına geldi ve yüzüne bakmaya utandı.Kafasını aşağı indirdi. Daha kızın ismini bile bilmiyordu…
Julia'nın ifadesi ise nispeten sakindi.
"Daha iyi misin?"diye sordu nazik bir tonda.Önünde tir tir titreyince bir anlığına her şeyi unuttu.
Noah, "Hıhı… Şey…" diye kendikendine mırıldanırken, ne diyeceğini bilemedi. Oldukça utanmıştı.
Julia ona dik dik baktı. Neler olduğunu açıklamasını bekliyordu.En son odaya girdiğini hatırlıyordu. Kalanı bulanıktı. Bir tek birlikteolduklarını anlayabilmişti. Fakat bunu pekte dert ettiği söylenemezdi.
"Ne olduğunu anlatacak mısın?"diyesordu. Saygı ekleri kullanmaya gerek duymuyordu. Ne de olsa daha yeni birlikteolmuşlardı. Olabilecekleri en yakın temasa geçtikten sonra bu tip eklerinanlamı yoktu.
Noah da bunu fark attı. Biraz tereddüt etti. Fakat kölesi olduğunubilmesinin rahatlığıyla her şeyi pat diye söyledi.
"Ya şey… Ben bir vampirim. Kansızlıktan delirmek üzereydim.Bu nedenle senin büyük miktarda kanını emdim."
Denilenler onu baya bir hazırlıksız yakaladı. Göz kapaklarıtitreşti."Anlamadım. Ne?"
"Dedim ki ben bir vampirim."
Julia'nın ifadesi buz kalıbı gibi dondu. Ne diyeceğini bilemedi.Aurası dengesizleşti. Boğukça "Dalga mı geçiyorsun?" diyesordu.
Noah, kafasını hayır anlamında salladı.
Julia'nın ifadesi garipleşti. Hızlıca yataktan fırladı. Bildiğinyataktan atlayarak savaş pozisyonuna geçti. İfadesi hiddetle karışık korkuydu.
"Sizin ırkınız burada ne arıyor!? Yoksa bir çeşit casus musunsen!?"diye bağırarak konuştu. Onu ruhu bile duymadan yatağa atanbirisi rahatlıkla susturabillirdi. Fakat onun kötücül ırklar olarak anılanırklara karşı olan nefreti nedeni ile duygularının konrolünü yitirmişti.
Bu nefret herhangi bir kişisel sebepten dolayı değildi. Bu halkınçocuklarına aktardıkları öğretiler ile ilgiliydi. Vampirler, en kötücülvarlıklar olmasalarda en sevilmeyenlerdendi. Sebebi de kan için öldürmektençekinmemeleriydi.
Farkında olmasa da bacakları şu anda bile korkudan titremekteydi.
Yatakta oturur pozisyona geçerken iç geçirdi. Böyle bir tepkitahmin etmişti. Annesinden vampirlerden ne kadar nefret edildiğini öğrenmişti.Açıklamaya çalıştı. "Hayır. Ben vampir ırkından değilim. Ben…Dönüştürülenlerdenim."
Belirli bir olasılık ile vampirler kanını emdikleri kişileriistemeden dönüştürebilirdi. Fakat böyle olduğunu iddia eden kişilerin isteyerekdönüşmüş olma ihtimali daha yüksekti.
Noah'ın dediği Julia'yı biraz yumuşatmıştı. Fakat hala tetikteidi.
Noah ise iç çekip düşündü ve sordu.
"Eğer vampir ırkından olsam neden seni öldürene kadar kanınıemmedim?"
Julia soğukça kesin bir dille yanıtladı.
"Kölen olmamı istediğin için."
"Eee, şey… Aslında ölmemen için öyle yaptığım doğru.Heh!"Noah yaptığını açıklamaya çalışırken mahcup bir şekildegülümsedi. Her ne kadar Julia onun kölesi olsa da ondan biraz çekiniyorgibiydi.
Julia bu cevaptan sonra sinirden neredeyse kan kusacaktı. Birhışımla Noah'a saldırmak istedi ancak tam o sırada kalbinin üstündeki mühürışıldayarak onu engelledi. "Ne, ne, ne!? Bir dakika, ne demeyeçalışıyorsun? Bayıldığım vakit se…" Bacakları bir andagüçsüzleşirken yere düştü.
Her yetişime başlayan kişide olduğu gibi, onda da bir yetişimciolmanın gururu vardı ve bu gurur, kendisi daha yeni bir yetişimci olmasınarağmen çok fazlaydı. Tanımadığı biri ile bile yatabilirdi. Ancak birinin kölesiolmayı kesinlikle gururuna yediremezdi!
Julia dişlerini sıktı.
"Seni şeytan!"
Noah yüzünde anlamsız bir ifadeyle baktı. Herhangi bir kötülüğüdokunmadığı halde nasıl şeytan oldu?
"Şeytan mı?"
Konuşurken sesi titremeye başladı."Aynen, aynen öyle. Tekderdi seks olan bir şeytan değil misin? Beni de onun için köle yaptın değilmi?" Dünyası başına yıkılmış gibiydi. Oldukça acınasıgörünüyordu.
Fakat Noah anlayamıyordu. Ona kötü herhangi bir şey yapmamıştı.Düz bir tonla, "Neden bu kadar abartılı davranıyorsun? İstemediğinbir şeyi yapacağımı mı düşünüyorsun?" diye sormadan edemedi.
Julia naifçe gözlerinin kırpıştırırken yüzünde anlamsız birifadeyle Noah'a baktı. Aynı şekilde Noah da ona bakıyordu. Bir süre bakıştıktansonra sonunda Julia, sessizliği bozdu.
"İktidarsız olamazsın! Yoksa bana tecavüz edemezdin. Yoksaaptal falan mısın?"
Noah'ın kaşları çatıldı. Kesinlikle çabuk öfkelenen birisideğildi. Fakat en sonunda o da bir gelişimciydi, gururu yok değildi ve ilk defaböyle aniden bir aşağılamaya maruz kalıyordu. Öfkeyle çıkıştı.
"Eğer sana kötü bir şey yapmak isteseydim sana benimle böyle konuşmahakkını tanır mıyım sanıyorsun!?"
Buharlaşan kan misali kızıl, kaotik aura odayı doldurmuştu. Buaura Kadim Vampir Gelişiminin Kan Arzulayan aşamasının getirisiydi. Öfkeli birkaplan misali vahşi bir aura oluşurdu kullanıcı fazla öfkelenince.
Julia istemsizce titremeye başladığını fark etti. Sanki doğalavcısını görmüş bir tavşan gibi korku hissetti. Noah ona adeta öfkeli birkaplan misali bakarken boyun eğme isteği hissetti.
Fakat gökleri bile kızdırabilecek gelişimci gururu bu istektenüstün geldi ve korkusu aynı şekilde öfkeye döndü. Sonunu bildiği haldedebelenen küçük bir kaplan misali umutsuzca haykırdı. "Bana neyaparsan yap. Asla birisinin kölesi olmam!" Fakat dedikleri ilesadece kendini avutuyordu.
Ne kadar umutsuz olduğunu çok iyi biliyordu. Fakat yine degururuna yediremiyordu.
Noah ise tamamen sinirden delirmek üzereydi. Ayağı kalktığı vakit,aurası gittikçe vahşileşirken gözleri kan arzular gibi şiddetle parlıyordu.
"Kölem olup olmamanla ilgilendiğimi sanıyorsun, ha? Aptal!Sadece kanını biraz daha fazla içmeme bakardı ölmen. Ben ise sırf masumbirisini öldürmemek ve sırrımı güvende tutmak için bu yolu seçtim! Sense şimdibana hakaret etmeye cüret ediyorsun, ha?"
Kısa bir süre duraksadı. Zarar vermek istemediği için kendinifrenledi. Gözlerinde ki kan açlığı çeken kötücül parıltıların dinmesinibeklerken öfke ile ekledi. "Keşke öldürseymişim…"
Julia'nın gözleri genişçe açıldı. "Ne yanii? Ciddiciddi beni öldürmek istemediğin için köle yaptığına inanmamı mıbekliyorsun?" diye mırıldandı şaşkınlık içerisinde. Yine deNoah'ın tavrı oldukça inandırıcı olduğundan çelişki içerisindeydi.
Onun dediklerini duyunca öfkeden kan kusmak istedi. Fakat yine deNoah öfkenin anlamı olmayacağının bilincinde olduğundan kendini sakinleşmeyezorladı. Yavaşça sakinleşirken derin derin nefes almaya başladı. Aurası dayavaşça dinginleşti. Bir su kadar sakin bir hale geldi. Çatılı kaşları bilegevşedi.
"Huh, pekala. Ne yapmak istiyorsan yap. Bu olay hiçyaşanmamış gibi kabul edecek ve vampir olduğumu bir kişiye bilesöylemeyeceksin. Anladın mı?"
Emirlerine ruhu uymasa bile vücudunun uyacağına güveni olduğundanbu kadar sakindi.
Tam da bahsettiği gibi olmuştu. Mühür kızıl bir parıltı ileparladı.
Julia ise Noah'ın hala onu bırakacağına pek inanmış gibi değildi.Ne yazık ki Noah artık onunla uğraşmak istemiyordu.
Tam gitmesini istemek üzereydi. Fakat kadıncağızın çırılçıplakolduğunu fark etti.
Az önceki öfkesine rağmen acıma duygusu zihnini ele geçirdi.Kendisi de şu an çırılçıplaktı. Fakat her şeye rağmen iyi kalbi nedeniyle kendigiysilerini aldı ve onun üstüne attı.
"Al sanırım sana bir boy küçük gelebilir. Malum…"Gözleriile göğüslerini süzdü. Sonrasında bir beyefendi olarak kafasını yana doğruçevirdi. "…Fakat şimdilik idare et."
Julia üzerine atılan giysiden kafasını kaldırınca o da çıplakolduğunu fark etti. Fakat Noah'ın aşırı ilgisiz bir tavırla ona giysilerifırlatıp kafasını yana dönmesi onu rahatsız etti. 'Hıh, iktidarsız.' diyedüşünürken sessizce başladı.
Noah kafasını yana çevirdiğinden onun sevimli sayılabilecekhomurdanmalarını fark etmedi. O civarda da retinasında yazılar belirdi.
[Kölenizin analizi tamamlandı. Köleleriniz hakkında bilgiisterseniz "Köle Durumu" demeniz yeterlidir.]
Noah anlamsız bir ifadeyle sisteme baktı. Kendisinin gösterdiğigibi kölelerininde statlarını gösteremezdi değil mi? Noah inanamadı. Yine dehazır Julia'nın giyinmesini beklediğinden bakmasının iyi olabileceğinidüşünüp "Köle Durumu" diye mırıldandı.
[Julia]
[Irk - İnsan]
[Özel Soy - Savaşçı Soyu]
[Ölümlü Diyar - Temel Oluşturma - Dokuzuncu Kademe]
[Karizma - 2]
[Sadak - %10]
Oldukça kısa ve özdü. Fakat bu yazılar Noah'ı garip bir hissesürükledi. İsmi Julia'ydı. Irkının insan olması zaten kesindi. O yüzden bunatakılmadı. Fakat "Özel Soy" ibaresi de neyin nesiydi? Bunu bir arasisteme sormayı aklının bir köşesine not etti. Mevcut gelişimini görüncegözleri yuvalarından fırlayacak gibi oldu.
'Bu nasıl hız? Bunların yanında ben çöp gibiyim…'diyedüşündü üzgün bir şekilde. Metinlerden aşağıya doğru indi. Karizması komediderecesinde düşüktü. Noah gülmemek için kendini zor tuttu. Son satırda iseoldukça garip bir ifade oluştu.
İfadesi tuhaf olunca, şu anda pantalon giymekle uğraşan Julia'nındikkatini çekti. Tek kaşını kaldırıp "Ne?" diyesordu.
Noah kafasını iki yana salladı. "Bir şey yok."
Julia merak etse de soru sormadı. Hala Noah'ı tehdit olarakgörüyordu. Bu sırada pantalonu giymeyi başarıp gömleği de ilikledi.
Noah siyah rengini sevdiğinden pantolonu da gömleği de koyutonlardaydı. Julia'ya gerçekten de bir boy küçüktü. Normalde güzelliği ortalamaolsa da dar giysiler yüzünden kıvrımları açığa çıkmıştı.
Julia "Çok sıkı~" diye homurdandı.Rahatsız olduğu belliydi.
Noah ise onun oldukça seksi göründüğünü düşündü. Noah'ın süzenbakışlarını görünce soğuk bir şekilde sordu.
"Pekâlâ başka bir isteğiniz var mı efendim?"
Efendim kısmını özellikle bastırarak söylemesi rahatsız edici olsada seksi görüntüsü bunu telafi ediyordu.
Noah da aynı soğuk tonu taklit etmeye çalışarak,
"Dediğim gibi. Gerekmedikçe seni çağırma gibi bir niyetimyok."dedi.
Julia "İsteğiniz benim için emirdir." diyealay etse de kötü bir niyeti olmadığını sonunda anlamış gibiydi. Bu yüzdenbaşka bir şey söylemeden çekip gitti.
Noah ise o gittiği gibi iç çekti."İnsanları anlamak çokzor."
Noah yapacak bir işi kalmadığından, yatağa geri oturdu. Sessizlikonu daha da rahatlatmıştı. İlk olarak sisteme "Özel Soy"un neolduğunu sormak istedi. Fakat meditasyon yapmanın daha önemli olduğunuhissederek meditasyon yapmaya başladı. Fakat bu sefer gelişimini yükseltmekiçin değil, saflaştırma tekniğini denemek için meditasyon yapıyordu.
Denildiği gibi kalan bir litre kanı kendi soyunu içeren kanıylabirlikte tek bir noktada topladı. Topladığı yer tabii ki de dantianının içiydi.
Dantianı yin ve yang gibi bir denge içinde iken yavaşça bu dengelienerji topluluğunun ortasında kan kütlesi oluşmaya başladı. Kan kütlesi desektebir çakıl taşı boyutunu zar zor aşıyordu. Bu saflaştırma tekniği ile bir arayagetirilen kandı. Şu an bu kanın hiç bir anlamı yoktu. Fakat ileride kan özüolacaktı!
Noah odağını bir an olsun ayırmadı. Kan kütlesi birkaç santim dahabüyüdükten sonra durdu. Fakat Noah'ın amacı büyütmek değildi. Biraz dahabüyümesine izin verdikten sonra birden sıkışması için baskı kurmaya başladı.
Baskıyı tabii ki mana ve kan enerjisi ile yapıyordu.
Mana garip bir enerjiydi. Güçlendikçe kullanımı kolaylaşsa daanlaşılması zordu. Fakat başlangıç da iken de kullanımı inanılmaz zor olmasıgerekirken Noah için kolay sayılırdı. Vampirlerin çoğu öyleydi. Çünkü onlarınana gelişimi canlıların kan enerjisi ileydi. Ondan mana sadece aracı idi.Bilmese de Noah onlardan bu yüzden farklıydı. O hem kan enerjisi hem de manayıbir arads geliştirip zor olan yoldan yürüyordu. Fakat bu zor yolun artıları dayok değildi.
Mesela şu an normalde manayı hissetme de bile yapması zor olan birşeyi yapabiliyordu. Manayı manipüle etmek.
Manasını kullanarak kanı sarmaladı ve yavaşça sıkıştırmayabaşladı. Baskı arttıkça kan kütlesi küçülüyordu. Noah'ın cildi gittikçesolgunlaştı. Kanını oraya odaklanması ve mana ile onu sıkıştırması inanılmazbir efor harcamasına neden oluyordu.
Kan yavaşça küçüldü. Küçüldükçe etrafından siyah damlalardantianına doğru düşmeye başladı. Noah bunu fark ettiği anda manası ile düşendamlaların yok olmasını sağladı. Aksi takdirde gelişimi büyük bir sıkıntıyauğrayabilirdi. Ne de olsa bunlar kanın içindeki kirdi.
Noah daha dikkatlice işini sürdürmeye başladı.
…
Aradan bir saat geçti. Hava kararmıştı. Yine de pek zamanıumursamayan bazı kuşlar cıvıl cıvıl uçuşuyordu.
O sırada bu ilginç ama hoş sahneden mahrum kalan Noah sonundarahat bir nefes verdi.
"Sonunda başardım."
Dantianında bezelye boyutunda ki kızıl kristal ürpertici bir kızılrenkte parlıyordu. Bu onun kan özü olacaktı.
[Kan özü başarı ile oluşturuldu. Emilen kanın kan enerjisizenginliği sebebiyle temelinizin yükselmesi olası.]
"Ne-"cümlesini tamamlayamadan kanenerjisinin ve manasının son hız döndüğünü hissetti. Hızlandıkça mana dışarıçıkıyor ve yavaşça yeni bir kap ile eskisini kaplıyordu.
Noah afalladı. Bu seferki olan olay aşırı hızlıydı. Üstelik bu sondeğildi. Daha yeni kap oluşmamış iken kan enerjisi birden atılıp mana ileoluşan kabın üstüne bir kap daha oluşturdu. Bu sefer nispeten daha hızlıydı.
Temel Oluşturma yedinci kademeye ulaştı. Üstelik hiç çaba sarfetmeden!
Noah afalladı. Şaşkınlığının ardından heyecan geldi ve sevindi. Buhızla dahileri bile geçerdi be!
Gozleri parlarken sonunda gelişimi sabitlendi. Üstelik bu sefermana ve kan enerjisi garip bir şekilde dengeliydi. Noah nedenini anlamasa dadengelemek için uğraşmayacağı için mutluydu.
Noah artık yeteri kadar hazırlandığını düşündü. Şimdi plan programzamanıydı.
'Sistemin benden istediği bir şey şimdilik yok. Kalacak yerim devar. Şimdi ne yapmam lazım? Hmm. Annem dış saha da rahat edebilmem için Yuen'ibulmamı söylemişti. Fakat gerek yok. Hiç de onunla konuşasım yok. O zaman…Hadi görev alalım.'gözleri ışıldadı.
Tarikatın dış sahaya muamelesi berbat olsa da onlarıngelişmelerini istedikleri için çeşitli seçenekler vermişlerdi. Bunlardan biriside her dış saha görevlisinin belirli bir seviyeye ulaşınca yaptığı görevlerdi!
Tabii bu görevlere katılmak kolay değildi. Minimum gereksinimmanayı hissetme başlangıcıydı. Fakat zaten manayı belirli derecekullanabileceğinden kandırabileceği konusunda kendine güveniyordu.
Fakat her şeyden önce… üstüne bir şeyler alsa iyi olurdu.