Noah ile Yuen biraz bekledikten sonra Yaşlı Lua ile karşılaştılar.
Noah minnettar bir şekilde Yaşlı Lua'nın önünde eğildi.
"Beni kurtardığınız için teşekkür ederim."
Yuen anlamamış bir ifade ile bakarken Yaşlı Lua tatminkar birşekilde gülümsedi.
Yaşlı Lua, "Sorun değil. İstediğin zaman yardımagelebilirim de o adam… Temel Sağlamlaştırma da olan birisine saldıracak tiptebirisi değildi. Kimi kızdırmış olabilirsin. Bir fikrin var mı?" diyesordu.
"Hmmm… Yaşlı Duo?"dediemin olamayarak. Yüzde doksan ihtimalle oydu ona göre fakatispatlayamayacağından çekingendi.
"O mu? Emin misin? Yaşlı Duo oldukça iyi birisidir vegençleri oldukça önemser."diye sordu inançsızlıkla.
Yuen ise ne olduğunu biraz geç anlamış ve endişeli bir şekildeNoah'ı soru bombardımanına tuttu.
"Noah saldırıya mı uğradın!? İyi misin? Yaralandın mı?"
Noah aniden gelen sorular ile şaşırdı fakat ilgi nedeni ile deyanakları pembeleşti.
Yaşlı Lua'nın neden inanmadığını bilmese de Noah bir şeydenemindi. O adam -Yaşlı Duo- ona karşı nedensizce düşmanlık besliyordu ve onu bişekilde durdurmalıydı.
Fakat bunu kimseye söylemedi. Bunun yerine "Pekâlâsiz öyle diyorsanız yapabileceğim bir şey yok. Tekrardan yardımınız içinteşekkür ederim. Hadi Yuen beni eve götür." dedi.
Yuen ne olduğunu tam olarak anlamasa da onayladı. Saygı icabıYaşlı Lua'nın önünde eğildi ve Noah ile oradan ayrıldı.
Yaşlı Lua iç geçirdi ve evine döndü.
…
Yolda ilerlerken Yuen birden konuştu.
"Ne olduğunu bana da anlatacak mısın?"
Noah, 'Daha kim olduğunu bile bilmediğim birisine dahaanneme bile söylemediğim bir şeyi söylememi beklemiyorsun değil mi?' diyedüşündü.
Fakat bunun gibi kabaca bir cevap yerine, "Belkibaşka zaman." diye kestirip attı.
Yuen biraz homurdandı ve bu hali oldukça tatlı sayılırdı.Deneyimsiz olan Noah bu tatlı hali karşısında kalbinin davul gibi attığınınhissetti.
Gülümsedi.
"Pekala. Bana kendini anlatsan nasıl olur? Sen beni anlaşılanbaya iyi tanıyorsun. Fakat ben seni tanımıyorum."
Yuen duraksadı. Sonrasında Noah'ın dediğini mantıklı bulmuş olacakki, kafasını yana yatırıp, "Hmhm. Ne bilmek istiyorsun?" diyesordu.
Noah, "Madem beşik kertmemsin. Ne bilmem gerekiyorsaonu bilmek istiyorum. Seninle ilgili her şeyi." dedi dürüstçe.
Yuen dediğini biraz yanlış anlamış gibi kızardı. Fakat sonraNoah'ın meraklı ifadesini görünce yanlış düşündüğünü fark edip daha da utandıve hıncını Noah'tan çıkardı.
"Seni… Aptal!"
Sonrasında önüne döndü.
Noah, ne olduğunu anlamadı.
"Ne dedim ki ben şimdi?"
YN: Bu diyalog var ya. Tüm tsundere karakterlere…
Kısa bir sessizlik oldu. Bu sırada iç saha ile dış sahayı ayıranduvara geldiler.
Noah, annesi bu tip durumlar için ona bir şey verdiğini anımsasada Yuen önden gidip geçiş madalyonunu gösterdi.
Muhafızların gözleri saygı parıltıları belirse de ne Noah ne deYuen umursadı bu basit muhafızları.
Noah en sonunda bu sessizliğe dayanamadı.
"Hey! Neden bana sanki kötü bir şey demişim gibi tripatıyorsun?"
Yuen, Noah'ın sitemkar ve biraz da masum sorusunu duyunca güldü.
"Ben dediğini yanlış anlayıp sana patladım biraz kusura bakmahaha. Bu sitemkar halin oldukça tatlıymış haha"
Noah, 'Bu kızın kafadan bir kaç tahtası eksik galiba.' diyedüşünürken iç çekti ve soru sormaktan vazgeçti. En iyisi annesine sormaktı.
Noah'ın sessiz tavrı Yuen'in neşesini bozmuş olacak ki konu açmakiçin bir şeyler gevelese de o tavrını korudu.
Yuen, "Hıh, çok sıkıcısın." dedi ensonunda. O sırada Noah'ın evine geldiler.
Noah nazik bir çocuk olarak, "O kadar yardımcı oldun.Gel evde biraz dinlen istersen?" diye teklifte bulundu.
Yuen biraz şaşırdı. Fakat reddetmedi.
Noah, kapıyı çalmak için önden ilerledi.
Tak! Tak!
Kapıyı Violet açtı. Noah'ı görünce yüzünde rahatlamış bir ifadebelirdi. Fakat bu ifade sadece yarım saniye sürdü.
Noah annesinin ifadesi karşısında tırstı.
"Nerede kaldın?"
Noah açıklamak istedi. Fakat daha ağzını açamadan Yuen onunyerine yine cevapladı.
"Aradaki buz dağlarını eritmek için yolda onla birazdolaştıkta. Değil mi Noahçığım?"
Noah, Yuen'in tavrı karşısında afallasa da -her ne kadar yalandaberbat olsa da- ona ayak uydurdu.
"Evet, evet. Madem müstakbel eşim olarak seçildi. Onunlaolabildiğince yakınlaşmalıyım değil mi anne?"
Violet homurdansa da Noah'ın bahanesine hak verdi.
"Pekala… Fakat bir daha geç gelmek yok. Anlaşıldı mı?"
Bu ifadesi ile adeta yüksek makamlardaki generallere benzeyenannesini Noah, anca onaylayabilirdi.
Büyük bir sınavı geçmiş gibi içeri girerken rahat bir nefes verdi.
Yuen bu ikisinin bu haline karşı güldü.
"Teyze, Noah'a fazla yüklenmiyor musun?"
Violet ona baktı ve yüzünde beliren -kötücül gözüken-gülümsemeyle, "Ne yaptığıma karışma küçük kız." dedi.
Violet'in tavırlarına alışmış olacak ki "Tamam, tamamteyze. Fakat unutma Noah senin oğlun olduğu kadar benim yakın gelecekteki eşim.Hıh!" demesinden hemen sonra Noah,
"Hey neden kapıda dikiliyorsunuz?"diye sordu.
"Hiç oğlum. Beşik kertmenin çenesi biraz fazla düşükte."diyeyanıtlarken güldü.
Noah beşik kertmesine olayına bir derece alışmış olacak ki pembepembe kızarmak dışında pek tepki vermedi.
Annesi ve Yuen de içeri geçince Noah annesine gelişim birazyapacağını bahane ederek odasına çıktı.
"Durum."
[Noah…]
[Irk - İnsan?]
[Kullanılmamış - Vampir Çeken Feromon]
*[Ölümlü Diyarı - Temel Oluşturma - Üçüncü Kademe]
[5 Karizma]*
[Özel Yetenekler: Doğaüstü Sakinlik]
"Vampir?"
Noah afalladı. Sistem onu Vampir olmaya mı zorlamaya çalışıyordu?
Vampirler, diğer adları ile kan emiciler bu gezegende en sinirbozucu olarak görülen türdü. Hangi ırktan olursan ol vampir olabilme tehlikenvardı ve bunlar hastalık gibi çoğalıyordu.
Tabii hastalık gibi çoğalsalar da güçleri tatmin edici miktardayüksek olduğu kabul edilmeliydi. Bu yüzden gerek isteyerek vampir olanlargerekse olmaya zorlananlar olsun hepsi ile birlikte vampirler karanlık türlerinarasında başı çekiyordu.
Vampir çeken feromon hakkında ise sadece söylentiler vardı. Birsöylentiye göre yeteri kadar güçlenmiş bir vampir, düşük vampirleri kendineçeken bir feromon salgılayabilirdi.
Tabii bu sadece söylenti olduğundan inanan azdı ve Noah da bunusöylentilerden öğrenmedi.
Noah, durumu açtığı anda retinasında beliren başka bilgiler nedeniile bunu anlayabilmişti.
[Vampir Çeken Feromon]
[Tür - Nadir]
[Vampirleri çeken eşsiz bir feromon. Bu feromon ile ne yapmangerektiğini zaten biliyorsun.]
Noah'ın gerçekte henüz bir deneyimi olmadığından vampir olmanıniyi bir şey olup olmadığını bilmiyordu.
Bu yüzden bilgili olan güvenebileceği tek kişiye yanii annesinetüm olanları anlatmaya karar verdi.
Fakat şu an aşağıda Yuen'in olduğunu bildiğinden hiçte dışarıçıkası yoktu. Ondan beklemeye karar verdi.
…
İki saat sonra akşam vakti,
Noah gözlerini araladı. Kısa bir gelişim yapmıştı ve şansınaatılım yapmıştı!
Artık dördüncü kademe temel oluşturma uzmanıydı.
Gerçi uzman sayılacak kadar yetişimi yoktu henüz. Fakat bu pek moralinietkilemedi. Aksine daha da gazladı kendini.
'İleride bende bir uzman olacağım!'
Kararlılıkla kendi kendini gazlar iken annesinin çağrısını işitti.
"Noah! Yemek hazır!"
"Geliyorum anne!"
Meditasyon biçimini bozup rahat bir nefes aldı. Sonrasında iseyavaş adımlarla merdivenlerden indi.
Violet, her zamanki gibi oldukça güzel yemekler yapmıştı. Anayemek olarak kızarmış altın pilici varken tatlı olarak adını bilmediği birtatlı vardı.
Altın tavukları tüylerinin altın sarısı olmasından alıyorduisimlerini. Bu tavuklardan yenildiğinde hem gelişime fayda sağlıyordu hem deoldukça hoş bir tat bırakıyordu damakta.
Noah her zaman oturduğu oldukça şık görünen sandalyeye oturdu veannesinden öğrendiği yemek adabı gereğince "Ellerine sağlıkanneciğim." dedi. Sonrasında çatal ve bıçak yardımıyla adeta birasil misali tavuğu keserek lokma lokma yemeye başladı.
Violet, "Ee Noah. Sınavlar nasıldı?" diyesordu.
Noah olanları en ince ayrıntısına kadar anlatmaya başladı. Tabiitakip olayını anlatmaktan olabildiğince kaçındı. Aslında onun için oldukçasıkıcı olsa da annesi yerince şaşırmıştı.
Tüm hikayeyi duyunca ise Violet, 'Oğlumun o paragözyaşlı ile ilişkisini iyi tutabilmesi için sözümü tutmam gerekecek anlaşılan.' diyedüşündü.
Violet, "Eh, o Yaşlı ile bu kadar yakınlaşman iyiolmuş. Peki ya anlatman gereken başka bir şey var mı?" diye sordusorgular bir biçimde. Anlaşılan annelik içgüdüsü diğer tüm içgüdülerden güçlübir şeydi.
Noah bir an ne diyeceğini bilemedi. Fakat sonra tam anlatmayabaşlayacaktı ki sistem onu durdurdu.
[Uyarı! Kullanıcı şu an için Sistem'i açıklayacak nitelikleresahip değildir. Bu sebeple kimseye Sistem'i açıklayamaz. Açıkladığı takdirdekullanıcının tüm yaşamsal fonksiyonları kesilecektir.]
Noah bunu görünce sertçe yutkundu ve "Y… Yok bir şeyanneciğim…" diyebildi zar zor.
Oldukça korkmuştu fakat bunu belli etmemek için elinden geleniyapıyordu.
Bu yüzden konuyu değiştirmek amacıyla, "Anne şey…aklıma geldi de. Sen şu an ne kadar güçlüsün?" diye büyük birparça keserken sordu.
Violet, oğlunun bu ani tavır değişikliği karşısında şüphelendi.Fakat yine de Noah'ı şimdilik zorlamadı. Ne de olsa oğlu büyümüştü. Bazı şeylerile kendisi başa çıkabilirdi.
Sorusunu ise başka bir soru ile yanıtladı.
"Neden merak ediyorsun?"
"Şey… Bir konu da yardımına ihtiyacım olabilir anne…Fakat önce şunu sormam lazım. Vampir nedir? Yanii ne olduğunu biliyorum da…Güçleri filan ne yanii? Irklardan farklı olan özgün nitelikleri güçlerifilan."
Noah'ın sorularını duyunca Violet'in ifadesi birden soğudu.
"Vampir olmayı mı düşünüyorsun?"diyesorarken tüyler ürperten bir ifadeye sahipti.
Annesinin ifadesinden oldukça korkan Noah zar zor, "E-Evet…" diyebildi.Ne olursa olsun annesine yalan söylemek istemiyordu. Ayrıca tek seferde noktaatışı yapmasından korkmamışta değildi hani.
Violet, "Neden?" diye sordu. İfadesisoğukluktan çok hayal kırıklığı ile dolu gibiydi.
Noah nasıl açıklayacağını bilemedi. İç güdüleri doğru olanınvampir olmaya çalışmasını söylüyordu. Sistemden aldığı bilgiler de buiçgüdülerini kuvvetlendirmişti. Fakat sırf bir iç güdü için istediğini söyleseanne daha da üzülmez miydi?
"B-Ben… Hislerimin bana vampirlerin gücünü… Hayır… Dahadoğrusu bir şey var… Onla vampir çekmemi söylüyor… Nasıl ve neden olduğunuaçıklayamasam da… Özür dilerim anne… "
Kalktı sandalyeden ve annesine sarıldı.
Violet, oğlunun bu garip davranışları karşısında şaşkın, vampirolmak istediğini duyduğu için üzgün, açıklayamayacağı şeyler olduğunu söylediğiiçin meraklı hissediyordu. Sadece bir gün dışarı çıkıp açıklayamayacağı şeylerolacak kadar gizemli olması… Çok garipti.
Fakat oğluna sonsuz güven duyuyordu. Bu nedenle düşüncelerinitoparlamak için bir derin bir nefes aldı.
Violet, "Pekala… Açıklaman için senizorlamayacağım. Bakışlarından istesende söyleyemediğini anlayabiliyorum. Şimdi.Ne istediğini düzgünce anlat. Daha doğrusu neye ihtiyacın olduğunu anlat. Tamammı canım?" dedi, Noah'ın saçını okşarken.
Noah, "Tamam anne." diye başladıuysalca. "Tam olarak ne istediğimi bende bilmiyorum. Fakat emin olduğumbir şey var." diye devam etti ve, "Bir vampirikendime çekmem lazım." diye bitirdi.
Violet, "Peki bunu nasıl yapmayı düşünüyorsun?" diyesordu fazla sorgulamadan.
"Feromon ile."
"Feromon?"
Noah, "Aynen." dedi parlakgözlerle. "Sebebini tam olarak açıklayamam ama feromonu kullanmamlazım. Lütfen anne. Bana yardım et." demesinin hemen ardındanyavru köpek bakışları atmaya başladı.
Violet reddetmek istedi. Bu sağduyusu olan birisi için en uygundüşünceydi. Fakat kendisi gücüne güvenen birisi olarak ortalama bir vampir ilekolaylıkla başa çıkabileceği konusunda emindi. Bu nedenle oğlunun da hevesinikırmamak için -aslında dediği feromon ile geleceği vampiri de merak ettiğinden-isteğini kırmadı.
"Pekala. Yarın sınavlardan sonra hallederiz. Tamam mı?"
"Hmhm!"diye onayladı Noah, daha dasıkı annesine sarılırken.
…
Bu şekilde mutlu sonla biten gecenin ardından Noah yarınagözlerini açtı, pijamalarını değiştirdi ve aşağı indi.
"Anne ben hazırım!"
Violet, "Tamam oğlum geliyorum." diyeyanıtladı. Sonrasında aşağıya her zamanki gibi güzeller güzeli annesi geldi.
Normalde salınık saçlar ile durmayı tercih eden annesi bugünsaçını toplamıştı.
Noah, biraz aceleci bir şekilde, "Hadi anne. Geçkalmadan sınav yerine gidelim." dedi.
Violet, oğlunun aceleci tavrı karşısında acı bir şekilde gülümsedive, "Tamam Noah. Hadi gidelim." dedi.
Noah, hazır bir şekilde annesi Violet ile dışarı çıktı.
Dışarısı nispeten daha sessizdi. Noah biraz şaşırdı. Biraz dahaannesi ile birlikte ilerlerken onları bekleyen birisini gördüler.
Bu kişi tabii ki de Yuen idi.
Yuen,"Noooahhhh!"diye bağırıp el salladı.
Noah elini yüzüne koyup iç geçirdi.
Noah, "İnsanlar bize bakmaması için biraz sessizolsan?" diye söylendi.
Yuen, üzgün bir ifade ile, "Hıh, peki." dedi.Noah onun bu halini oldukça tatlı buldu.
Violet ise ifadesizdi.
Üçlü birlikte sınav alanına yola koyuldular.