Bir süreliğine etrafımızdaki dünyayı unutarak koridorun ortasında durduğumuz gerçeğini görmezden geldim. Duygularımın içinde eriyip gitmek çok doğru gelmişti, içimde bir memnuniyet bıraktı. Lei'nin liderliği ele geçirmesine, ayaklarımı yerden kesmesine izin verdim. İki dilin dansında ne kadar çok elektriklenme olabileceğini daha önce bilmiyordum.
Eğer dikkatimizi çeken hafif bir öksürük olmasaydı muhtemelen uzun bir süre birbirimizi kucaklayarak vakit geçirecektik. Arkamızda, sanki sabah kahvaltısına değil de akşam yemeğine çıkmış gibi özenle giyinmiş yaşlı bir kadın duruyordu.
"Genç âşıkların ruhunu ne kadar sevsem de canlarım, kamarama dönmeme izin verir misiniz?" diye sordu bize hafifçe kıkırdayarak.
"Ah, evet, elbette. Yolunuzu kapattığımız için özür dileriz, hanımefendi." Lei'yi de yanıma çekerek kenara çekildim. Kollarıma yaslanarak bana sevgiyle gülümsedi.
"Sorun değil." Kadın kamarasına yaklaşırken gülümsedi. "Richard ve ben gençken kendimizi tutamazdık. Birbirinize sarılın ve anın tadını çıkarın." Yanımızdan ayrılınca bakışlarımız buluştu.
Lei önümüzde duran kapıya bakarak, "Sence Richard ve o hâlâ birlikte bir gemi seyahatinin tadını çıkarıyor mudur?" diye sordu.
"Sanırım öyle, bildiğim kadarıyla bu güvertedeki kabinlerde evlilik yatakları var. Umarım birlikte güzel bir tatil geçirirler," diye cevap verdim. Emin değildim ama bu fikir hoşuma gitmişti. Sevdiğinle sonsuza kadar birlikte olmak güzel olmaz mıydı? Midemde aniden uçuşan kelebekler yüzünden olsa gerek, son zamanlarda oldukça romantik hissediyordum.
Dikkatini tekrar bana çekmek için Lei'yi hafifçe dürttüm. "Hadi gidelim. Sana hâlâ borçlu olduğum bir randevu sözüm var, değil mi?" Ona göz kırptım ve güzel bir gülümsemeyle daha karşılaştım.
"O zaman ne düşündüğünü görelim bakalım, Duncan. Bu konuda büyük beklentilerim var," diye alaycı bir şekilde karşılık verdi Lei. Kıkırdadım, elini kavradım ve onu kendimle birlikte çekmek için hafifçe çekiştirdim.
"Seni hayal kırıklığına uğratmaya cesaret edemem, sevgilim," diye söz verdim. Normalde bu cümle üzerine Tar'dan bir yorum beklerdim ama sessizliğini korudu, varlığını zihnimde zar zor hissediyordum. Ben onun için aynısını yaptıktan sonra o da bizi biraz yalnız bırakmak için gönüllü olarak geri mi çekiliyordu?
Öyle görünüyordu; yoksa böyle bir fırsatın kaçmasına neden izin verdiğini hayal bile edemiyordum. Dilinin keskinliğinden bir şey kaybettiğinden şüpheliydim.
Lei'yi koridordan aşağıya, merdivenlere doğru götürdüm. İstediğim güverteye ulaşmak için geminin birkaç katını inmemiz gerekiyordu. Aşağıda bizi bir sürü parlak ışık karşıladı. Birçok kulüp, bar ve dükkân potansiyel müşterilerin dikkatini çekmeye çalışıyordu. Lei aşağıda durdu ve tüm manzarayı içine çekmeye çalıştı.
"Burası benim evimdeki alışveriş bölgelerinden tamamen farklı," diye itiraf etti. "Güneş battığında yanan birkaç kristal fenerimiz ve tabelamız var ama hiçbiri bu parlaklığın yanına bile yaklaşamaz. Çok yoğun bakmaya devam edersen gözlerini biraz acıtıyor."
Başımı onaylarcasına salladım ve yolu işaret ettim. "Ne demek istediğini anlıyorum, tüm bu uyarıcılarla insanlar için odaklanmak bile zor olabilir." Birlikte, başka bir dükkâna ulaşana kadar yolu takip ettik. Logosunda VR Adventures yazıyordu ve birçok insan tarafından zaten bilindiği gibi klasik bir
"Bu ne?" diye sordu kaşlarını kaldırarak. Onun için ne planladığım hakkında hiçbir fikri yokmuş gibi görünüyordu. Mükemmel.
"Yakında açığa çıkacak bir sır," diye açıkladım onu dükkâna sokarken. Bizi, hemen bizimle ilgilenen dost canlısı bir dükkân sahibi karşıladı.
"VR Adventures'a hoş geldiniz, denizde sürüklenirken uzak yerlere giriş biletiniz!" Bize gülümsedi, belki biraz fazla zorlamaydı ama sabahın erken saatleri olduğu için hâlâ yatağını özlediğinden şüpheleniyordum. Bu düşünceyi paylaştığım pek çok sabahım olduğu için bundan çok da rahatsız olmadım. "Birlikte bir maceranın tadını çıkarmak ister misiniz?"
"Evet, bu çok hoş olur. Dünyadaki farklı yerleri ve konumları sanal olarak gezerek başlayabilir miyiz?" Adama yaklaştım ve parmağımla broşürlerinde belirttikleri birkaç noktayı işaret ettim. "Bunun flörtüm için küçük bir sürpriz olması gerekiyor."
"Ah, anlıyorum. O halde bu kombinasyonu tavsiye ederim efendim. Kabinlerden birini sizin için hazırlayacağım." Başımı salladım ve Lei'nin yanına dönmeden önce adama teşekkür ettim. Hâlâ kafası karışık görünüyordu ve niyetimi tam olarak anlaması muhtemelen biraz zaman alacaktı.
Gülümseyerek ona doğru yaklaştım ve elini tekrar avuçlarımın içine aldım. "Dünyamızı tanımak ya da üzerindeki manzaraların tadını çıkarmak için henüz fazla vaktin olmadığını biliyorum. Bir gemide ziyaret edebileceğimiz yerler sınırlı ve İzlanda'da dünyanın sunduğu tüm farklı yerlere bakma fırsatımız olmayacak. Bu yüzden bunun güzel bir fikir olabileceğini düşündüm." Dükkânın odasında sergilenen gözlüklerden birini işaret ettim. "Bunu takarsak, fiziksel olarak orada bulunmadan bir yerleri ziyaret edebiliriz. Sana dünyamızın minik bir kısmını tattıracağım. Mükemmel değil ve bazı hissiyatlar eksik olacaktır ama daha önce hazırlanan VR maceraları hakkında çok olumlu geri bildirimler olduğunu duydum."
Lei bana bir adım daha yaklaştı ve ben açıklamama devam etme fırsatı bulamadan dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Ani temasın tadını çıkararak ağzımı onunkine değdirirken memnuniyetle iç çektim. Ne yazık ki Lei bana gerçek bir sözlü tepki vermek için çok erken geri çekildi. "Mükemmel olacak. Çünkü bunun için çok düşündün. Teknolojiniz ya da nasıl çalıştığı hakkında pek bir şey bilmiyorum. Ama mutluyum Duncan, çünkü bana uygun bir şey bulmak için bu kadar uğraştın."
Ona genişçe sırıttım ve kolumu beline doladım. "Yine de gerçek deneyimin senin için de harika olacağını umuyorum."
"Bunu unutulmaz kılmanın bir yolunu bulacağından eminim," diye fısıldadı. Onun üzerinde bir etki bırakmak için kesinlikle elimden gelen her şeyi yapacaktım ve o bana böyle bakarken, bu süreçte tek bir yanlış adım bile atamayacağımı hissediyordum.
*Sanal gerçeklik gözlüğü