Adam, bizi kutlamadan uzaklaştırarak otelin birinci katındaki ayrı bir odaya götürdü. Öncesinde Bayan Graywood'a eşlik eden iki ajanın da orada bizi beklediğini görünce şaşırdım. Neden belgeleri getirmek için iki ajan da gelmişti ki? Bir kişi yeterli olmaz mıydı?
"Bu geç saatte bizimle buluşmaya geldiğiniz için teşekkür ederiz," diyerek konuşmaya başladı Lei, küçük ama kibar bir gülümsemeyle. "Yazılı anlaşmayı görebilir miyiz?" Garson tekrar yanımızdan ayrılarak kapıyı arkamızdan kapattı. Koridoru terk ettiğini sadece istikrarlı ayak seslerinden anlayabiliyorduk.
"Elbette." Siyah at kuyruklu adam bize hemen bir tükenmez kalemle bir portföy uzattı. "Acele etmeyin." Hiçbiri oturmamıştı. Lei’nin sayfaları çevirişini yakından izlerken vücutları gerilmişti. Bir şey mi saklıyorlardı? Yoksa her şey yoluna girmeden rahatlayamazlar mıydı?
Ben de belgeleri görebilmek için Leiaos'un yanına oturdum. Bir süre sayfaları tarayarak şüpheli bir şey bulmaya çalıştık. Herhangi bir sorun varmış gibi görünmüyordu. Lei müzakerenin ilk kopyasını çıkardı ve bana doğru uzattı.
"Bana oku lütfen. Farklı bir şey olmadığından emin olmak için her iki versiyonu da birbiriyle karşılaştırmak istiyorum," dedi.
"Elbette." Kâğıtları aldım ve tüm paragrafları yüksek sesle okumaya başladım. Tükenmez kalemle bir şeyleri işaretlemeye başlaması uzun sürmedi ama beni durdurmadığı için sonuna gelene kadar okumaya devam ettim.
Lei yanımızdaki iki yarık gezginine bakarak, "Görünüşe göre sizin kopyanızda küçük bir satır eksik," diyerek araştırmasını sonlandırdı. "Bunun sadece bir kopyala-yapıştır hatası olduğuna eminim, öyle değil mi? Yoksa neden ‘Birim, A ve B kişisinin kayıp silahlarının geri alınmasına tam olarak yardımcı olmakla yükümlüdür’ maddesi eksik olsun ki?"
Tepkilerini anlayamadığım için belgelerdeki farklılığın gerçekten farkında olup olmadıklarından ya da bilmiyormuş gibi mi davrandıklarından emin olamadım. Bayan Graywood'un Lei'nin yeteneğindeki zayıflıktan haberdar olması pek olası değildi ama bu belgelerde birçok taraf yer aldığından, hepsinin diğerlerine haber vermeden bir şeyleri değiştirmesi mümkündü.
"Ne yani? Şimdi de imzalamayı mı reddediyorsunuz?" diye sordu belgeleri bize uzatan ajan ama Lei sadece başını iki yana sallamakla yetindi. "Ah, hayır. Ama bu versiyonunu imzalamayacağım." Lei bakışlarımı aradı ama ima ettiği şeyi hemen anlamadım.
Henüz tüm teknolojik avantajlarınızı bilmiyor. Bu meseleyi onların git gel yapmasını gerektirmeyecek şekilde çözmenin bir yolu var mı? Bunun hemen imzalanması gerekiyor. İmzalamazsak farklı bir versiyon hazırlayabilir ya da çekilebilirler. Bizi dolandıracak kadar zeki olduğunu düşünen her kimse, onunla birlikte alaşağı edilmeli. Hemen, diyerek bana yardımda bulundu Tar.
"Neyse ki bugün bu imza atma olayına iki kişi gelmişsiniz, o yüzden şöyle yapacağız. Biriniz anlaşmanın bu sayfasını alacak ve otel çalışanlarını bulacak. Eminim buralarda bir yerde tarayıcı ve yazıcısı olan bir ofisleri vardır ve bu sayfayı doğru şartlarla birlikte kopyalamak için yardımseverlikle kullanacaklardır. Ondan sonra bu sayfayla geri döneceksiniz ve planladığımız gibi belgeleri imzalayacağız. Ama tek bir ekleme ile." Daha önce hükümetlerle yeterince sorun yaşamıştım, bu yüzden bu durumda bize yardımcı olmanın bir yolunu oldukça hızlı bir şekilde bulabilmiştim.
"Ne tür bir ekleme?"
"Tüm belgelerin her sayfasını ayrı ayrı imzalayacağız, böylece sadece doğrudan işaretli kısımlar resmi anlaşmanın parçaları olarak kabul edilecek. Bu prosedürü sağlamak için hem siz hem de biz tanıklık edeceğiz ve anlaşmanın her iki versiyonuna da elle yazılmış bir sayfa daha ekleyeceğiz. Burada, tüm tarafların durumun bu şekilde ele alınmasını kabul ettiğini belgeleyeceğiz. Böylece, hepimiz sözleşmeye sonradan başka bir bölüm eklenemeyeceğinden veya sözleşmeden çıkarılamayacağından emin olabiliriz. Elbette, doğaçlama yapmak istemiyorsanız, Bayan Graywood'a dönüp daha sonra anlaşmanın düzeltilmiş bir versiyonuyla geri dönmekte özgürsünüz." Dönmeyeceklerini zaten biliyordum. Lei'nin de durumlarını yorumladığı gibi, zaman aleyhlerine işliyordu. Burada boşa harcanan her gün, birimlerinin BDYS’ye gömülme riskini arttırıyordu.
Sadece dişlerini sıkarak birbirlerine baktılar ama sonunda Bay At Kuyruğu'nun başını sallamaktan başka çaresi kalmadı. "Peki. Hemen geri döneceğim."
Söz verdiği gibi, kopyalanmış sayfayla hızla geri döndü ve imzalama işlemine devam etmeyi başardık. Elimizdeki sorunu çözmüş olmak ve bu insanların planladıkları şekilde bizimle oynamalarını engellemek harika bir duyguydu. Ya da bu unutulmuş satırın arkasındaki kişi her kimse.
Belgelerin bir versiyonunu teslim edip diğerini kendimize sakladığımız için rahatlamıştım. Elde ettiğimiz bu küçük zaferle tüm endişeler bir an için uzaklaşmış gibi görünüyordu.
"Şimdi gidiyoruz ve yarın sabah 9'da sizi lobide bekleyeceğiz. Zamanında gelin ki ayrılan zaman aralığında uçağa ulaşabilelim," diye açıkladı bize BDYS ajanı. Yani otelde kalıyorlardı, böylece bizi zaman kaybı olmadan alabileceklerdi.
"Orada olacağız. Yarın görüşürüz, iyi geceler," diyerek onları gönderdim. Sanki bu iyi geceler lafına karşılık vermek onlara kâbus getirecekmiş gibi başka bir şey söylemediler. Bizimle uğraşmaktan dolayı kayda değer bir hayal kırıklığı yaşamış olmalıydılar. Umarım birlikte çalışmaya başladığımızda bu tavırları değişirdi.
"Onlar için bu kadar endişelenme." Lei elimi tuttu ve sıkıca kavradı. "Zamanla değerimizi kanıtlayabiliriz. Şimdilik biz, onların sefaletinden faydalanan kötü varlıklarız. Bu bir gecede değişmeyecek ama bizim de onların kurtuluşu olacağımızı anladıklarında gerginlik sona erecek. O zamana kadar sabırlı olalım."
"Pekâlâ." Parmaklarıma yaptığı baskıya karşılık vererek başarının tamamen içime işlemesine izin verdim. "Başardık, Lei. Gerçekten başardık." Her şeyin çözüldüğünü ve ABD'ye gitmeye hazır olduğumuzu duymak herkesi mutlu edecekti. Orada bizi her ne bekliyor olursa olsun.